Oleh/By		:	DATO' SERI DR. MAHATHIR BIN MOHAMAD 
Tempat/Venue 	: 	HOTEL MERLIN, KUALA LUMPUR 
Tarikh/Date 	: 	29/04/83 
Tajuk/Title  	: 	DI MAJLIS PENYAMPAIAN DERMA KEPADA 
			16 BADAN KEBAJIKAN DAN KEPADA 
			PERSATUAN BULAN SABIT MERAH MALAYSIA, 




Yang Berbahagia Encik Soon Peng Yam, Pengerusi Syarikat Kewangan Sim Lim
(Malaysia) Berhad; Dif-Dif Kehormat, Tuan-tuan dan Puan-puan
sekelian; Saya mengucapkan terima kasih dan tahniah kepada Syarikat
Kewangan Sim Lim Malaysia Berhad kerana menghulurkan derma sebanyak
$150,000 bagi pihak Persatuan Bulan Sabit Merah Malaysia, dan menyampaikan
derma orang ramai sejumlah lebih dari satu juta ringgit yang dikutip oleh
syarikat ini kepada 16 badan kebajikan lain pada malam ini.

2. Badan-badan perniagaan biasanya mempunyai satu unit khas untuk
mengendali dan merapatkan hubungan antara para pengguna, atau pembeli dan
orang ramai. Berbagai nama diberikan kepada unit ini, tetapi yang penting
ialah kesannya. Bagi sesebuah perniagaan, kesan utama yang diharapkan
ialah sokongan masyarakat pengguna atau pembeli. Tetapi, kesan yang lebih
luas ialah dari segi "sosial obligation" atau tanggungjawab sosial
sesebuah badan perniagaan terhadap masyarakat dan negara. Aspek ini,
walaupun tidak asing bagi kita, masih belum menjadi ciri masyarakat
perniagaan kita. Itulah sebabnya ada kalanya kita mendengar
sungutan-sungutan para pengguna dan pembeli tentang etika golongan
peniaga. Sehingga kini mereka tidak faham tentang diri mereka sebagai
"corporate citizen" yang mempunyai tanggungjawab terhadap masyarakat yang
memberi peluang dan keuntungan kepada mereka. Tetapi, alhamdullillah,
sekarang ada tanda-tanda bahawa semakin banyak syarikat-syarikat di
Malaysia yang mengambil berat tentang peranan mereka sebagai "warganegara
corporate" di Malaysia kita ini. Derma yang dihulurkan oleh Syarikat ini
adalah satu dari buktinya.

3. Trend ke arah kesedaran ini malangnya dicemar oleh kegiatan yang
dilakukan oleh orang-orang yang tidak bertanggungjawab. "Bogus housing
developer", "backyard pharmaceutical manufacturers", dan lain-lain, telah
bertempat di negara kita, dan ramai pengguna telah tertipu melalui
berbagai-bagai cara. Walaupun golongan yang menjalankan aktiviti haram ini
mungkin kecil, tetapi kesannya amatlah buruk kepada masyarakat. Sekali
pengguna hilang kepercayaan, semua perniagaan akan menjadi malap. Kita
dapat lihat ini berlaku di sebuah "crown colony" di mana barang tiruan
dijual dengan meluas. Akibatnya ialah pengguna dan pembeli tidak lagi
menaruh kepercayaan dan tidak mahu membeli barang-barang, walaupun yang
"genuine" atau asli. Maka ekonomi pun terus merosot.

4. Mungkin keadaan ini belum begitu berleluasa di negara kita, tetapi
keadaannya memerlukan tindakan yang tegas. Dalam hal ini, Kerajaan dengan
sendirinya, tanpa usaha dan tindakan tegas oleh sektor swasta, dan
pengguna, mungkin tidak dapat mengatasinya dengan berkesan. Adalah bagi
kebaikan dan masa depan sektor swasta sendiri, dan kita semua, yang
keadaan ini diatasi, dan diatasi dengan tegas dan segera.

Tuan-tuan dan puan-puan sekelian.

5. Baru-baru ini saya telah menganjurkan konsep Persyarikatan Malaysia
bagi mewujudkan satu persefahaman dan kerjasama antara sektor awam dan
swasta. Saya dukacita kerana masih terdapat orang yang tidak faham dengan
maksud Persyarikatan Malaysia atau "Malaysia Incorporated". Saya telah
menerima cadangan supaya saya menjadi pengarah syarikat-syarikat yang
ditaja oleh orang ramai kerana mereka berpendapat bahawa dasar "Malaysia
Incorporated" bermakna Kerajaan berniaga sebagai syarikat, bersama dengan
swasta. Sekali lagi ingin saya jelaskan bahawa "Malaysia
Incorporated" adalah gelaran bagi sebuah negara di mana Kerajaan dan
swasta bekerjasama untuk menjayakan ekonomi negara seolah-olah negara
adalah sebuah syarikat yang mana Kerajaan dan swasta menjadi
"partner" atau rakan perkongsian.

6. Kerajaan tidak akan mendapat cukai, dan rakyat juga tidak akan merasai
nikmat dari perbelanjaan cukai ini. Oleh itu, pegawai Kerajaan patutlah
berusaha untuk sama-sama menjayakan semua perniagaan.

7. Seperti kejayaan sesebuah syarikat juga, kejayaan "Malaysia
Incorporated" tidaklah boleh bergantung kepada satu
"partner" sahaja. Sementara kita berkehendakkan pegawai Kerajaan
bekerjasama bagi menjayakan Persyarikatan Malaysia, "partner" dari pihak
swasta juga perlu memberi kerjasama. Janganlah anggap pegawai kerajaan
sebagai orang suruhan yang boleh diarah buat itu dan ini. Sebaliknya
diplomasi hendaklah digunakan oleh pihak swasta untuk mendapat kerjasama
pegawai. Seelok-eloknya perhubungan antara kedua-dua pihak hendaklah
merupakan perhubungan antara rakan perkongsian, dan bukan "master and
servant" atau " servant and master." 8. Dalam sistem demokrasi, kekayaan
rakyat adalah kekayaan negara, dan kekayaan negara adalah kekayaan
rakyat. Kerajaan adalah semata-mata pengurus atau "managers" yang mengurus
segala kegiatan bersangkutan dengan pembangunan negara. Lebih banyak
kekayaan yang dikeluarkan hasil-usaha rakyat, lebih banyaklah pendapatan
negara yang akan dapat disalurkan oleh Kerajaan untuk membekalkan segala
infrastruktur yang diperlukan oleh masyarakat.

9. Hari ini pendapatan per kapita rakyat Malaysia cuma dua ribu dollar US
setahun, sedangkan di negara maju pendapatan mereka adalah lapan ribu
dollar US setahun atau lebih. Dengan perkataan lain, kita masih
miskin. Tetapi, rakyat di semua peringkat mendesak untuk mendapat
infrastruktur yang setaraf dengan rakyat negara maju. Sementara peniaga
memerlukan telefon automatik, teleks, lapangan terbang, pelabuhan dan
lain-lain, rakyat di kampung memerlukan jalan, air dan letrik. Tidak ada
keutamaan yang terlalu tinggi bagi mana-mana pihak kerana tanpa perniagaan
tidak mungkin negara memperolehi hasil untuk dibelanjakan untuk
jalan-jalan kampung, letrik dan air. Kedua-dua pihak adalah penting untuk
negara.

10. Jika kita ingin kepada semua kemudahan-kemudahan ini negara perlukan
hasil yang lebih tinggi, yang bermakna daya pengeluaran rakyat mestilah
dipertingkatkan secepat mungkin. Dalam analisa yang terakhir daya
pengeluaran inilah yang terpenting sekali dalam pembangunan negara.

11. Kekayaan rakyat memang menguntungkan rakyat sendiri. Bukan sahaja
hasil yang dikutip oleh Kerajaan akan dibelanjakan untuk rakyat, tetapi
kerja-kerja kebajikan di kalangan rakyat dapat diadakan. Pada malam ini
Syarikat Sim Lim akan menghulurkan derma kepada Persatuan Bulan Sabit
Merah dan lain-lain badan kebajikan. Sudah tentu jika Syarikat ini tidak
berjaya dan mendapat keuntungan, masyarakat tidak akan dapat bantuan
ini. Sudah tentu bukan sahaja Syarikat Sim Lim yang dapat menghulurkan
derma ini, tetapi di Kuala Lumpur sahaja, malam-malam amal sering diadakan
di mana syarikat-syarikat swasta tidak cuai membantu dengan derma dan
lain-lain. Sementara kepentingan pekerja dan pelanggan mesti diberi
pertimbangan yang wajar, keuntungan bagi syarikat tidak kurang pentingnya
kerana dari keuntungan inilah Kerajaan mendapat hasil dan segala derma
yang dikeluarkan.

Tuan-tuan dan puan-puan.

12. Apa-apa jua usaha kita mestilah mementingkan masyarakat dan
negara. Sektor swasta yang sihat dan bertanggungjawab boleh memberi
sumbangan yang besar kepada masa depan negara kita yang lebih
bahagia. Tindakan yang tidak bertanggungjawab oleh mana-mana pihak yang
boleh menjejaskan tanggapan rakyat terhadap sektor swasta boleh melemahkan
usaha kita. Oleh itu, adalah menjadi harapan saya bahawa masyarakat
perniagaan di negara kita akan menggembleng tenaga untuk memupuk etika
perniagaan yang sihat dan membina, serta membuat sumbangan ke arah
kesejahteraan rakyat dan negara. Sebagai negara berbilang kaum,
perkembangan sektor swasta yang sihat, selaras dengan kehendak dasar-dasar
negara, boleh memperkukuhkan lagi perpaduan, dan ini boleh dianggap
sebagai satu pelaburan oleh pihak swasta.

13. Akhir sekali, saya selaku Presiden Persatuan Bulan Sabit Merah
Malaysia, berbangga dengan sumbangan Syarikat Kewangan Sim Lim Malaysia
Berhad kepada Persatuan ini. Saya yakin, sumbangan ini akan membantu
Persatuan ini di dalam berbagai-bagai aktivitinya, dan akan menjadi contoh
kepada syarikat-syarikat swasta lain untuk memikirkan cara-cara yang lebih
berkesan lagi ke arah menjadi "corporate citizen" yang bertanggungjawab
dan bertimbang-rasa.

Sekian, terima kasih.