Oleh/By		:	DATO' SERI DR. MAHATHIR BIN MOHAMAD 
Tempat/Venue 	: 	MUZIUM NEGARA, KUALA LUMPUR 
Tarikh/Date 	: 	09/07/87 
Tajuk/Title  	: 	MAJLIS PERASMIAN PAMERAN 




 Assalamualaikum Warahmatullahi Wabarakatuh;
Yang Berhormat Menteri-Menteri;
Yang Berhormat Timbalan-Timbalan Menteri;
Yang Berbahagia Ketua-Ketua Pengarah;
Dif-dif kehormat;
Tuan-tuan dan puan-puan,
    Saya  mengucapkan  syabas  dan  tahniah  kepada Lembaga
Penduduk dan Pembangunan Keluarga Negara serta Muzium Negara
kerana berjaya menganjurkan Pameran ini.   Saya  berpendapat
memang  kena  dan tepat masanya perhatian diberikan terhadap
pembangunan kanak-kanak di negara kita ini.
2.   Pameran ini adalah  lebih  bermakna  bersempena  dengan
pengesahan  'Hari  Ke-5  Billion' Bangsa-bangsa Bersatu pada
11hb Julai ini.  Walaupun 'Day of Five Billion'  ini  adalah
satu   hari   yang   bermakna  dari  perspektif  pertumbuhan
kependudukan, tetapi ianya juga mempunyai  erti  yang  besar
bagi  kita,  kerana  lebih kurang setengah daripada jumlah 5
billion itu adalah terdiri daripada kanak-kanak yang berumur
bawah daripada 15 tahun.    Oleh  itu  wajarlah  kita  semua
memikir  semula  nasib masa depan  kanak-kanak,  bekerjasama          dan
menggembeling tenaga kita untuk membangun satu  negara  yang
sihat  dan  kukuh  melalui  pembangunan  manusia,  khususnya
kanak-kanak pada hari ini.
3.   Saya  difahamkan  Pameran  ini  akan  memberi   tumpuan
terhadap penyebaran penerangan mengenai potensi membangunkan
atau  develop  kanak-kanak,  faktor-faktor yang mempengaruhi
pembentukan akhlak, sikap dan tahap intelek kanak-kanak  dan
sebagainya.    Faktor-faktor  ini meliputi peranan ibu bapa,
pendidik, para profesional dan seluruh masyarakat.
4.   Masih   ramai   belum   mengetahui    mengenai    dunia
kanak-kanak.    Kita belum lagi mengetahui dengan sepenuhnya
apakah kaedah yang sesuai  bagi  kita  mendapat  hasil  yang
optima  di  dalam  membentuk kanak-kanak.   Kita juga kurang
arif tentang akibat persekitaran terhadap pembentukan akhlak
dan emosi  seseorang  kanak-kanak  itu.    Pengetahuan  kita
terhadap  bagaimana  seseorang  kanak-kanak  itu  berkembang
adalah mustahak  di  dalam  menghindarkan  tingkahlaku  yang
tidak baik, dan kita patut memperkenalkan kaedah-kaedah yang
efektif.    Oleh itu, kita perlu menumpu dan meneruskan lagi
usaha di  dalam  memperkukuhkan  dan  memperkembangkan  ilmu
pengetahuan kita dalam bidang kanak-kanak.
5.   Kebudayaan  dunia kini sudah banyak berubah.  Anak-anak
terdedah kepada  berbagai-bagai  pengaruh,  sama  ada  media
massa    TV,    wayang    gambar,    dan    berbagai    lagi
dipersekitarannya.  Dari kecil lagi kanak-kanak  kini  telah
dapat menikmati permainan melalui komputer.  Dari televisyen
pula   berbagai-bagai   perkara  seperti  cerita-cerita  dan
kejadian-kejadian yang  buruk  seperti  keganasan,  jenayah,
nilai-nilai  hidup  yang  asing  dan  kadangkala  buruk akan
dilihat dan sudah tentu sedikit  sebanyak  akan  mencorakkan
akhlaknya.
6.   Kanak-kanak  sekarang  terdedah  kepada  bermacam-macam
pengaruh.  Ibu bapa pula ada kalanya tersinggung dan  kurang
yakin akan peranan mereka sebagai pendidik anak.  Sebaliknya
ibu  bapa mempunyai potensi pengaruh yang besar ke atas anak
mereka.  Jika potensi ini diguna dengan  baik,  terutama  di
masa  anak  mereka kecil lagi, nilai-nilai baik akan meresap
menjadi sebahagian daripada peribadi anak, yang tidak  mudah
diubah  dengan  pendedahan  kepada  pengaruh  lain  di  masa
membesar.  Kegagalan ibu bapa  menggunakan  peluang  didikan
awal  ini  akan  memudahkan penerapan nilai-nilai yang tidak
diingini yang terdapat dalam masyarakat dunia moden ini.
Tuan-tuan dan puan-puan,
7.   Berbagai-bagai cara memberi galakan kepada  kanak-kanak
telah  disarankan  dan  ibu  bapa memerlukan panduan-panduan
tentang cara-cara ini dengan mudah dan praktikal.  Ibu  bapa
tidak  lagi  boleh  percaya  bahawa setiap orang dari mereka
sudahpun dikurniakan kebolehan untuk  mendidik  anak  dengan
jayanya.    Sudah tiba masanya bagi kita mempelajari sedikit
sebanyak akan isi kandungan dan cara mendidik anak di rumah.
8.   Tahap  kesihatan  kanak-kanak  kita  sudah  lebih  baik
daripada  dahulu.    Jika dahulu ramai kanak-kanak yang mati
akibat penyakit-penyakit berjangkit, tetapi  kini  kesihatan
kanak-kanak  tidak  begitu  terancam.    Oleh  itu  ibu bapa
berpeluang menumpukan lebih banyak masa  kepada  pembentukan
peribadi yang mulia.
9.   Kanak-kanak  yang cacat juga memerlukan bantuan-bantuan
untuk memaksimakan  potensinya.    Di  sini  masyarakat  dan
ahli-ahli  profesional tertentu boleh memainkan peranan yang
besar bagi mengeratkan dan memperbaiki  hubungan  semulajadi
di  antara  ibu  bapa  dan  kanak-kanak,  serta menggalakkan
keluarga supaya mengambil tanggungjawab yang lebih  di  atas
penjagaan anak mereka.
10.  Anak-anak  merupakan  aset  negara.    Ibu bapalah yang
menjadi model yang ulung kepada anak mereka.    Ibu  bapalah
juga  yang boleh mengawasi supaya pengalaman-pengalaman yang
dialami oleh  anak-anak  mereka  merupakan  pengalaman  yang
membina akhlak dan meneguhkan imannya.
11.  Ahli-ahli   saikologi   kanak-kanak   bersetuju  bahawa
seseorang kanak-kanak  itu  melalui  peringkat  perkembangan
yang  tertentu  dan  melalui  berbagai  krisis  yang  datang
daripada  kehendak-kehendak   ibu   bapa   dan   masyarakat.
Kegagalannya  dalam  melalui  peringkat-peringkat  ini  akan
menjejaskan dan seterusnya  mendatangkan  kegagalan  ataupun
kebingungan   kepada  seseorang  kanak-kanak  itu  di  dalam
masyarakat.   Oleh   itu,   penjagaan   yang   bermutu   dan
perlindungan  semasa di peringkat awal kehidupan kanak-kanak
adalah sangat mustahak.
12.  Kita  sedar   bahawa   usaha   ke   arah   membangunkan
kanak-kanak  ini  adalah  satu usaha bersepadu.  Maka adalah
amat  mustahak  usaha   'multi-sectoral'   atau   pendekatan
berbagai  sektor  dan  berbagai  disiplin  ini  diwujud atau
diperkukuhkan bagi menentukan kebajikan kanak-kanak.    Kita
perlu   menumpukan  usaha  terhadap  memupuk  dan  membangun
kanak-kanak dengan nilai-nilai yang positif.
13.  Sementara  ibu  bapa  memainkan  peranan  utama   dalam
pembentukan  peribadi generasi akan datang, pihak lain tidak
pula boleh melepaskan tanggungjawab mereka.  Di antara  yang
dekat dengan kanak-kanak ialah guru-guru.
14.  Setelah  kanak-kanak  ke sekolah, pengaruh guru ditokok
kepada pengaruh ibu bapa.  Bahawa guru bukan sahaja menyemai
ilmu tetapi menjadi contoh dan  teladan  kepada  kanak-kanak
yang  menjadi  murid  mereka  adalah satu kenyataan.   Ramai
kanak-kanak mendewa-dewakan guru-guru tertentu.  Ini memberi
peluang kepada guru berkenaan menolong membina segala  nilai
yang mulia dalam hati kanak-kanak.
15.  Masyarakat   akan   kecewa  jika  guru  bersikap  tidak
bertanggungjawab selain daripada  menyemai  ilmu.    Latihan
rohani  dalam  bilik  darjah  dan  di padang permainan tidak
kurang pentingnya  berbanding  dengan  penyampaian  berbagai
ilmu pengetahuan.
16.  Akhirnya     masyarakat     keseluruhannya    mempunyai
tanggungjawab dalam mendidik anak-anak dan menentukan  nilai
hidup mereka.  Masyarakat yang kasar, tidak berakhlak, malas
dan  sebagainya  tidak mungkin melahirkan generasi muda yang
bersopan, mulia  dan  rajin.    Justeru  itu,  jika  sesuatu
masyarakat itu ingin melihat anak-anak mereka dibesarkan dan
menjadi  insan  yang  mulia, unsur-unsur negatif seperti ini
hendaklah terlebih dahulu dihindar dan diketepikan.    Hanya
dengan  menyeru  supaya ibu bapa dan guru membentuk peribadi
yang baik di kalangan anak-anak  tidak  akan  membawa  kesan
yang  kita  harapkan.    Kalau pada hari ini kita perhatikan
terdapat  masyarakat  yang  mudah  berjaya  dan   sebaliknya
terdapat  juga  masyarakat  yang  selalu gagal, kejayaan dan
kegagalan tersebut adalah bergantung kepada nilai hidup yang
diamalkan  oleh  masyarakat  berkenaan.   Oleh  itu  amatlah
penting masyarakat yang ingin melihat anak-anak dan generasi
baru yang baik mengamalkan sendiri segala amalan  yang  baik
yang boleh membawa kejayaan.
Tuan-tuan dan puan-puan,
17.  Sekali   lagi  saya  mengucapkan  terima  kasih  kepada
Lembaga  Penduduk  dan  Pembangunan  Keluarga  Negara  serta
Muzium Negara kerana menjemput saya ke majlis pembukaan ini.
Dengan  ini,  saya  dengan  sukacitanya  merasmikan  Pameran
'Duniaku' ini.
     Wabillahi   taufik   Walhidayah    Wassalamu    alaikum
Warahmatullahi Wabarakatuh.