Oleh/By		:	DATO' SERI DR. MAHATHIR BIN MOHAMAD 
Tempat/Venue 	: 	DELIMA RESORT, PULAU 
			LANGKAWI, KEDAH 
Tarikh/Date 	: 	06/06/93 
Tajuk/Title  	: 	MAJLIS PERASMIAN MESYUARAT AGUNG 
			PERSATUAN PERUBATAN  MALAYSIA (MMA) 



 
    Saya  mengucapkan  terima  kasih  kepada   Jawatankuasa
Persatuan  Perubatan  Malaysia  (MMA)  kerana menjemput saya
untuk  merasmikan mesyuarat agung tahunannya yang ke-33 ini.
2.   Penjagaan kesihatan bukan lagi merupakan keperluan asas
tetapi adalah satu kewajipan.   Oleh itu,  sistem  penjagaan
kesihatan  hendaklah berorientasikan perkhidmatan, kemahiran
dan pencapaian.   Ini  bermakna  kejayaan  sistem  ini  akan
bergantung  kepada  `health  care  providers' yang terlatih,
berpengalaman   dan   komited,   yang    dapat    memberikan
perkhidmatan yang berkesan dan memuaskan kepada pesakit.
3.      Ekonomi  Malaysia  telah  berkembang dengan pesatnya
sepanjang dua dekad  yang  lalu.    Berbagai-bagai  kemajuan
telah dicapai dan telah memberikan manfaat kepada masyarakat
daripada   segi  pembangunan.     Dengan  itu  rakyat  telah
menikmati taraf hidup yang lebih baik.
4.   Kementerian   Kesihatan   turut    menyumbang    kepada
pencapaian  ini.   Dengan   adanya   pembangunan   kemudahan
infrastruktur yang banyak,   perkhidmatan  kesihatan  kepada
rakyat telah dapat dipertingkatkan.   Sehingga  tahun  1990,
jumlah kemudahan kesihatan  luar  bandar   telah   bertambah
kepada  1,778  berbanding  dengan  1,167  pada  tahun  1970.
Perkhidmatan   kepakaran  juga   sedang  dipertingkatkan  di
semua  hospital  besar dan di beberapa hospital daerah.
5.   Taraf  kesihatan  rakyat Malaysia juga telah meningkat.
Ini adalah disebabkan oleh antara lain, usaha-usaha kerajaan
membangunkan  perkhidmatan  kesihatan  di  seluruh   negara.
Kesan  pembangunan  pesat  negara  ini  boleh dilihat dengan
perubahan  status   kesihatan   daripada   penyakit-penyakit
berjangkit  yang  tradisional  kepada penyakit-penyakit yang
disebabkan oleh 'lifestyle' yang moden.
6.   Kesedaran  orang awam  terhadap  kesihatan  juga  telah
meningkat.   Harapan   pesakit  untuk   mendapatkan  rawatan
bermutu dan canggih turut meningkat.  Begitu juga dengan kos
rawatan perubatan.  Berdasarkan trend semasa, Kerajaan  akan
membelanjakan  hampir  lima peratus daripada Keluaran Negara
Kasar (GNP) bagi perkhidmatan kesihatan pada tahun 2000  dan
kadar ini dijangka meningkat kepada tujuh peratus pada tahun
2020.    Kerajaan  tentu  sekali  tidak  berupaya menanggung
perbelanjaan    perkhidmatan   kesihatan    yang   meningkat
tinggi   tanpa    menjejaskan   peruntukan   atau  keperluan
perkhidmatan-perkhidmatan  lain.   Masanya  sudah tiba  bagi
kita  meneliti peranan sektor swasta dalam membantu Kerajaan
ke arah  penyediaan  perkhidmatan  yang  lebih  saksama  dan
mampu  dinikmati  oleh golongan masyarakat yang lebih ramai.
7.    Kos perubatan kini semakin meningkat.  Ini tidak dapat
dielakkan oleh kita.   Tetapi kita  boleh  cuba  mengawalnya
supaya  kadar  peningkatannya lebih bersesuaian dengan tahap
pembangunan negara.  Dalam hal ini, doktor-doktor  mempunyai
peranan  yang  penting kerana pada akhirnya gaya amalan atau
'practising  habits'  serta  keputusan  yang  diambil   oleh
doktor-doktor   dalam   menguruskan  pesakit  adalah  faktor
penting  yang  akan mempengaruhi kos rawatan.   Perkembangan
yang  pesat di  bidang perubatan akan memberi tekanan kepada
para  doktor  untuk menggunakan teknologi-teknologi termoden
dalam  merawat  pesakit.  Tetapi  kita  perlu  ingat  bahawa
penggunaan  teknologi  baru  tidak  semestinya   menjaminkan
kualiti  perkhidmatan.
8.   Kualiti   perkhidmatan   boleh   membawa    erti   yang
berbeza-beza, bergantung kepada siapa yang  mentakrifkannya.
Bagi   sesebuah   organisasi,   kualiti   dikaitkan   dengan
pengagihan  kemudahan  dan sumber,  keberkesanan  kos  dalam
melaksanakan  perkhidmatan   serta   keselamatan  teknologi.
Bagi  seorang  doktor,   kualiti mungkin ditakrifkan  sejauh
mana  penjagaan  kesihatan  dipraktikkan  berbanding  dengan
pengetahuan  dan  teknologi  masa kini.   Bagi pesakit pula,
kualiti  dikaitkan dengan  sejauh  manakah  seseorang doktor
itu dapat  memenuhi kehendaknya --  mungkin  ianya  bermakna
perkhidmatan  yang segera,  selesa,  boleh  dipercayai  atau
'personalised'  dan dengan bayaran yang berpatutan.
9.   Memandangkan   kepada   pandangan   yang  berbeza  ini,
dokrtor-doktor  sebagai  'pembekal'  perkhidmatan  perubatan
perlu  peka kepada  persekitaran dan bersikap proaktif dalam
menyediakan  perkhidmatan.    Rawatan  yang  diberikan  oleh
seorang    doktor   tidak   begitu   berbeza   dengan   yang
diberikan oleh doktor  yang lain.   Apa yang  mungkin  boleh
membezakannya ialah mutu  perkhidmatannya.
10.   Para  doktor  perlu  peka  bahawa tahap yang  dianggap
sebagai berkualiti pada hari ini mungkin tidak lagi dianggap
berkualiti  di  masa  hadapan.      Oleh   itu   usaha-usaha
meningkatkan  kualiti  hendaklah berterusan.  Di samping itu
saya berpendapat  sudah  tiba  masanya  bagi  sektor  swasta
mewujudkan mekanisma yang 'self- regulatory' untuk mengawasi
kualiti  perkhidmatan.  Dalam hal ini, mungkin sektor swasta
ingin   mencontohi   program   'Quality   Assurance'    yang
dilaksanakan oleh Kementerian Kesihatan.
11.   Amalan  perubatan  melibatkan  penyerahan (submission)
oleh pesakit  secara  rela  dan  sepenuhnya  kepada  doktor.
Setiap doktor perlulah memberikan perkhidmatan yang baik dan
menentukan   bahawa  rawatan  yang  diberikan  akan  memberi
manfaat  kepada  pesakit.    Untuk  ini  para  doktor  perlu
melibatkan   diri   dalam   usaha-usaha  untuk  meningkatkan
pengetahuan    dan   kemahiran    dalam    bidang    mereka.
Pesakit-pesakit juga perlu  dimaklumkan  di mana  perlu  dan
baik baginya tentang kedudukan penyakit yang mereka   alami,
rawatan  yang  dicadangkan  dan  juga jenis ubat-ubatan yang
diberikan  kepada  mereka.    Sebagai  doktor   kita   perlu
memelihara  'doctor-patient  relationship' yang akan memberi
manfaat kepada kedua-dua pihak.
12.   Dalam keghairahan memberi  perkhidmatan,  para  doktor
perlu   sentiasa   memastikan   ianya  selari  dengan  etika
profesion mereka.   Kepentingan pesakit adalah  faktor  yang
terpenting.    Prinsip  ini  perlu  diutamakan  supaya  imej
profesion perubatan sentiasa  dipertahankan  agar  keyakinan
masyarakat terhadap profesion itu sentiasa dapat dipelihara.
13.   Dalam usaha kita untuk meningkatkan mutu perkhidmatan,
pendidikan perubatan secara berterusan adalah  penting  bagi
menambahkan   pengetahuan   dan  kemahiran  khususnya  dalam
perkembangan  terbaru  dalam  bidang   perubatan.      Usaha
memperdalami  ilmu perubatan haruslah berterusan dan menjadi
satu kewajipan pengamal-pengamal perubatan.  Dalam hal  ini,
badan-badan  profesional  perlu memainkan peranan yang lebih
besar dalam menggerakkan doktor-doktor dan pengamal-pengamal
perubatan lain, khususnya mereka  di  sektor  swasta,  untuk
meluangkan  masa  dan menceburi program-program meningkatkan
ilmu  dan  kemahiran  mereka.    Mungkin   dalam   hal  ini,
program-program  ini  akan  lebih  berkesan  jika  ia  dapat
dihubungkaitkan dengan peranan pengamal-pengamal seharian.
14.  Kebelakangan ini media massa nampaknya  banyak  memberi
perhatian  kepada  layanan  atau perkhidmatan yang diberikan
kepada  pesakit  oleh  hospital-hospital  Kerajaan   ataupun
swasta.   Apa yang 'ironic' ialah kritikan-kritikan terhadap
profesion dan institusi perubatan ini timbul  dalam  keadaan
di  mana  perihal  penjagaan kesihatan adalah lebih baik dan
lebih senang didapati.  Mungkin aduan-aduan  ini  berbangkit
daripada  kesedaran  masyarakat kini yang lebih kritikal dan
harapan mereka yang lebih tinggi terhadap rawatan perubatan.
Bagaimanapun saya percaya  kejadian-kejadian  buruk  seperti
yang  dilaporkan  boleh  dikurang  atau  dielakkan sekiranya
doktor-doktor bukan  sahaja  memberikan  rawatan  yang  rapi
tetapi  juga  berusaha  untuk  meningkatkan interaksi dengan
pesakit dalam memainkan  peranan  mereka  sebagai  penasihat
atau sahabat kepada pesakit.  Interaksi yang tidak mencukupi
kadangkala   merupakan  punca  utama  ketidakpuasan  pesakit
dengan perkhidmatan yang diberikan.
15.   Finally I would like to say  a  few  words  about  the
Malaysian Medical Association.  Practically every profession
has an association.  The medical profession is no exception.
Indeed medical associations are among the first to be formed
in any society.
16.   A professional association is not quite a trade union.
It is not really meant to fix fees, etc.  Rather it is  more
concerned with ethics and standards of professionalism among
its  members.   Because of  this,  it  is  usually  accorded
recognition by society.   In fact in many instances, through
its council,  the association determines whether a person is
qualified  or  not qualified to practise.  It also metes out
disciplinary action, for which it is given legal authority.
17.  These basic functions of the  Association  must  always
be  borne  in  mind   by  the   members,   particularly  the
office-bearers.  An association loses its integrity and  the
respect of the community if it involves itself in  politics,
for example, or in bickering and  internal  dissension.
On the  other  hand,  if  it helps to upgrade the quality of
service  and  the standards of skills of the  practitioners,
it will help give prestige to the profession.
18.   The  MMA  must  never forget this.  It must not  allow
itself  to  be  used  by  a few members for their own  ends.
Instead  it  must,  with  dignity,  uphold  the  stature  of
the  profession  and  build  an  image of  integrity that is
unassailable.    More than any other profession, the medical
profession needs the respect and trust  of  those  whom  the
profession serves.  It is the duty  of  the  Association  to
ensure this at all times.
19.   Di  sini  sukacita  saya  mengucapkan  tahniah  kepada
Persatuan  Perubatan  Malaysia   sempena   mesyuarat   agung
tahunannya.    Kerajaan  sentiasa menghargai usaha-usaha MMA
dalam meningkatkan lagi tahap mutu rawatan pesakit di negara
kita.   MMA juga telah banyak  menabur  bakti  bukan  sahaja
dalam  bidang  perubatan  malah juga dalam bidang sosial dan
kebajikan.  Saya  berharap  MMA  akan  terus  bergiat  dalam
usaha-usaha murni ini.
20.    Dengan  ini,  saya  dengan   sukacitanya   merasmikan
mesyuarat  agung  tahunan  Persatuan Perubatan Malaysia yang
Ke-33 ini.