Oleh/By : DATO' SERI DR. MAHATHIR BIN MOHAMAD
Tempat/Venue : AUDITORIUM HUKM, KUALA LUMPUR
Tarikh/Date : 14/07/98
Tajuk/Title : MAJLIS PERASMIAN HOSPITAL
UNIVERSITI KEBANGSAAN MALAYSIA
Saya ucapkan terima kasih kepada Universiti
Kebangsaan Malaysia kerana menjemput saya untuk
merasmikan hospital pengajarnya, Hospital Universiti
Kebangsaan Malaysia (HUKM) pada hari ini. Ini bukanlah
kali pertama saya mengunjungi hospital ini. Dua bulan
dulu saya dirawat di sini dan menikmati sendiri kemudahan
dan perkhidmatan baik yang disediakan di HUKM. Saya
ingin mengambil kesempatan ini untuk mengucap berbanyak
terima kasih kepada Profesor-profesor dan Pegawai-Pegawai
Perubatan dan Bedah serta juga setaf di wad ini yang
telah merawat saya dengan begitu sabar dan baik, kepada
'caterer' dengan makanan yang lazat dan kepada seluruh
kakitangan hospital. Saya tidak akan lupa budi baik
mereka. Sekali lagi terima kasih. Saya bersyukur kerana
kali ini saya datang ke HUKM bukan sebagai pesakit.
2. Hari ini kita berkumpul dengan penuh kesyukuran ke
hadrat Allah Subhanahu wa Ta'ala kerana Universiti
Kebangsaan Malaysia telah berjaya mendirikan hospital
pengajarnya sendiri, setelah 26 tahun berkongsi kemudahan
dengan Hospital Besar Kuala Lumpur. Dalam masa itu UKM
telah berjaya melatih hampir 3,000 orang doktor am dan
lebih 600 orang doktor pakar dalam pelbagai bidang.
Kejayaan ini adalah lebih mengkagumkan memandangkan
ianya dicapai dalam keadaan yang kurang selesa.
Maklumlah Hospital Kuala Lumpur (HKL) adalah hospital
yang sesak dengan pesakit dan tumpuannya lebih kepada
perkhidmatan jagaan. Namun demikian kakitangan HKL dan
pakar-pakar Kementerian Kesihatan telah berusaha
bersungguh-sungguh untuk menyediakan sekitaran yang
'conducive'. Hasilnya ialah UKM telah dapat memenuhi
matlamat negara untuk menyediakan pengamal-pengamal
perubatan dan pakar-pakar untuk perkhidmatan perubatan
dan kesihatan bagi rakyat negara ini.
3. Adalah penting bagi sesebuah Fakulti Perubatan
mempunyai hospitalnya sendiri. Tumpuan hospital pengajar
adalah kepada tanggungjawab akademiknya tanpa mengabai
khidmat kepada pesakit-pesakit. Hospital Kuala Lumpur
lebih menumpu kepada perkhidmatan dan rawatan pesakit.
Namun kita tidak boleh lupa akan kaitan rapat di antara
perkhidmatan pesakit dengan pendidikan dan penyelidikan.
Walaupun kadangkala ada percanggahan di antara keutamaan
latihan dan penyelidikan dengan jagaan khusus. Juga
sebagai hospital yang menumpu kepada perkhidmatan,
kemudahan untuk pengajaran dan penyelidikan di HKL kurang
memuaskan. Oleh itu memang wajar Kerajaan meluluskan
pembinaan sebuah hospital pengajar bagi UKM. Di samping
itu Kerajaan ingin melihat pertumbuhan pusat-pusat jagaan
perubatan dan kesihatan yang cemerlang dan terkemuka yang
dapat berkembang dalam suasana akademik dan bestari.
4. Kini UKM mempunyai hospitalnya sendiri, dan boleh
mengukir jenis dan corak program yang hendak
dilaksanakan. Memang sudah sampai masanya HUKM
membuktikan kebolehannya di arena perubatan tempatan dan
antarabangsa. Dalam era globalisasi, tidak ada sebabnya
HUKM tidak boleh menjadi pelopor dunia dalam membangunkan
teknologi baru dan mendalami misteri penyakit melalui
penyelidikan asas, klinikal dan epidemiologikal. Adalah
menjadi harapan kita yang pesakit dari seluruh dunia akan
datang ke HUKM untuk rawatan tertentu yang mungkin
menjadi 'speciality' HUKM. HUKM sewajarnya dapat memberi
sumbangan yang bermakna dalam mengukuhkan sistem jagaan
kesihatan dan perubatan di negara ini yang boleh
dicontohi oleh seluruh dunia melalui penglibatannya
secara aktif dalam menangani masalah kesihatan
masyarakat, di samping menerajui kaedah dan pendekatan
baru dalam jagaan kesihatan.
5. Dengan adanya berbagai-bagai pakar dan kemudahan,
HUKM mampu bersaing daripada segi jenis perkhidmatan dan
pilihan yang diberi, dan yang lebih penting, perkhidmatan
itu berlandaskan kualiti dan nilai ditambah, mudah
diperolehi, tanpa banyak remeh-temeh dan birokrasi,
dengan kos yang rendah atau yang mampu dibayar oleh
rakyat biasa. Ini bermakna memberi pesakit atau
pelanggannya perkhidmatan yang terbaik dan berkualiti
tinggi tanpa membebankan pesakit dengan kos yang tinggi.
6. Dalam memberi perkhidmatan, adalah penting kita
memberi yang terbaik mungkin, yakni melalui hubungan
rapat di antara doktor dan pesakit, mempastikan layanan
doktor yang baik, jururawatan yang terbaik,
penyelidikan terbaik dan teknologi yang terkini dan
bersesuaian. Kita perlu menumpu bukan sahaja kepada
rawatan tetapi juga jagaan. Matlamat kesihatan yang kita
hendak ialah yang mempastikan rakyat sihat, dan bukan
semata-mata untuk memberi rawatan selepas jatuh sakit.
Strategi inilah yang menyebabkan Malaysia terkenal
sebagai negara yang mempunyai belanjawan kesihatan kurang
daripada empat peratus KNK tetapi berjaya
mempertingkatkan indeks kesihatan seperti kadar kematian
ibu, kadar kematian kanak-kanak, sehingga hampir sama
dengan paras di negara maju.
7. Namun demikian kita tidak boleh mendabik dada.
HUKM wujud dalam era pembangunan yang amat mencabar.
HUKM harus peka dengan arus perkembangan sistem kesihatan
di negara kita dan seluruh dunia serta kos kesihatan yang
semakin meningkat. Di negara Eropah umpamanya,
belanjawan kesihatan merupakan belanjawan kedua tertinggi
dalam belanjawan negara masing-masing. Peningkatan kos
ini dikaitkan dengan bertambahnya wargatua yang
memerlukan rawatan yang lebih mahal, serta 'demand' oleh
pesakit untuk rawatan berteknologi tinggi dan terkini
yang biasanya diberikan oleh hospital-hospital canggih
yang memberi perkhidmatan 'tertiary'. Hospital berlumba-
lumba untuk membeli alat terkini, seperti 'CAT scan',
tanpa mengambil kira sama ada kita perlukan satu lagi
alat itu atau tidak. Pesakit dipaksa menjalani berbagai-
bagai ujian canggih tanpa mengambil kira sama ada perlu
atau tidak. Kita harus ingat pesakit juga semakin
canggih. Pengetahuan berkenaan ubat-ubatan dan rawatan
canggih di kalangan pesakit semakin meningkat dalam zaman
maklumat ini. Dengan itu mereka mahu diberi rawatan yang
terkini termasuk penggunaan alat-alat yang canggih.
8. Di Barat ada pula tabiat mendakwa doktor dan
hospital jika sesuatu berlaku kepada pesakit kerana
disyaki kecuaian atau kesalahan doktor atau hospital.
Dakwaan ini dibuat kerana ingin dapat pampasan daripada
doktor dan hospital, pampasan yang kadang-kadang
berjumlah berjuta-juta dolar.
9. Sementara ketakutan kepada dakwaan menyebabkan
doktor dan hospital lebih berhati-hati dan membuat segala
yang diperlukan untuk pesakit, kerapkali dalam percubaan
untuk mengelak daripada didakwa kemudian, pemeriksaan
canggih yang tidak perlu dibuat sebagai 'routine' atau
sengaja dibuat supaya tidak dituduh cuai dalam memberi
rawatan. Ini menyebabkan kos rawatan menjadi terlalu
tinggi sehingga orang yang miskin tidak dapat khidmat
yang diperlukan. Perkara ini adalah perkara biasa di
negara maju, pesakit menjadi bankrap kerana rawatan yang
terlalu canggih yang begitu tinggi kosnya.
10. Mungkin negara maju menganggap mereka begitu maju
tetapi sebenarnya mereka kurang maju kerana hanya yang
kaya sahaja yang mendapat rawatan. Yang miskin
sebenarnya merana jika tidak mendapat bantuan Kerajaan
atau mempunyai insuran. Kos meningkat bukan sahaja
kerana pemeriksaan yang tidak diperlukan tetapi kerana
doktor dan hospital terpaksa mengambil insuran dengan
premium yang tinggi disebabkan mahkamah suka memberi
pampasan yang bukan-bukan.
11. Alhamdulillah, di Malaysia kita tidak begitu
'litigious'. Peguam-peguam kita tidak mengajar pesakit
untuk menasihat mereka supaya mendakwa doktor atau
hospital di mahkamah untuk mendapat ganti rugi yang besar
yang dibahagi antara pesakit dengan peguam. Tetapi
kerana tidak adanya risiko ini tidak bermakna doktor dan
hospital tidak perlu berhati-hati dan memberi rawatan
yang terbaik. Profesyen doktor perubatan bukan sahaja
untuk mendapat pendapatan yang besar.Ia adalah satu
khidmat kemasyarakatan. Sementara alat yang canggih
boleh menentukan 'diagnosis' yang lebih tepat dan lebih
awal, ia tidak boleh mengganti layanan secara peribadi
yang mesra daripada doktor dan juga kakitangan yang lain
di hospital.
12. Satu lagi kesan daripada tabiat mendakwa doktor
ialah mengurangkan minat doktor untuk memberi khidmat
secara sukarela. Dilihat di negara maju kebanyakan
doktor mengelak daripada menolong mangsa kemalangan
umpamanya kerana takut didakwa di mahkamah kemudian.
Mereka menjauhkan diri apabila melihat kemalangan berlaku
untuk tidak diminta memberi pertolongan.
13. Sebenarnya budaya perubatan di banyak negara maju
sudah merosot. Doktor tidak lagi memandang profesyen
mereka sebagai satu khidmat kemasyarakatan tetapi
sebagai kegiatan mendapat pendapatan yang setinggi
mungkin. Komitmen mereka kepada pesakit terhad kepada
banyak mana bayaran yang akan diperolehi. Layanan
peribadi juga dipengaruhi oleh jumlah pendapatan.
14. Apa yang saya sebut ini bukanlah menyeluruh. Ramai
juga daripada doktor-doktor di negara maju yang masih
berpegang kepada ikrar Aesculapius, dan masih
menganggap kedoktoran perubatan sebagai satu khidmat
kemanusiaan. Antara mereka ini ialah kumpulan doktor-
doktor Perancis yang menggelar diri mereka dengan nama
'doktor tanpa sempadan'. Mereka ini sengaja memilih
tempat-tempat di negara-negara membangun yang menghadapi
masalah perubatan, yang mempunyai bahaya dan risiko
perang untuk menawar khidmat mereka. Mereka tidak memihak
kepada mana-mana pihak, hanya pihak pesakit yang mereka
ingin rawat dengan rawatan perubatan moden. Mereka tidak
membuat 'value judgement' terhadap mangsa yang perlu
rawatan daripada mereka. Bagi mereka yang diutamakan
ialah khidmat kemanusiaan.
15. Walaupun mungkin mereka tidak menyertai kumpulan
ini secara berkekalan, tetapi untuk jangkamasa yang
pendek pun, pengalaman ini tetap akan menyedarkan mereka
akan azab sengsara manusia di negara-negara yang tidak
bernasib baik. Dan kesedaran ini akan mewarnakan
persepsi dunia mereka, menjadikan mereka manusia yang
lebih prihatin, membentuk manusia yang lebih bertimbang
rasa.
16. Saya berasa sedih apabila dalam lawatan saya ke
fakulti perubatan di luar negeri dan saya berjumpa dengan
penuntut-penuntut dari Malaysia, mereka menyoal saya
berkenaan dengan tanggagaji doktor yang pada pendapat
mereka adalah terlalu rendah. Mereka belum pun tentu
boleh mendapat ijazah tetapi sudah memikir tentang gaji.
Saya anggap pendapatan adalah penting bagi siapa sahaja
tetapi eloklah jika semasa belajar kita tumpukan kepada
mendapat kelulusan dahulu sebelum kita memikirkan gaji.
Atau jika kita anggap pendapatan begitu penting maka awal-
awal lagi kita semak tanggagaji khidmat perubatan dan
jika didapati tidak mencukupi kita pilih jurusan lain
yang boleh memberi pendapatan yang lebih lumayan.
17. Kerajaan sedar bahawa tanggagaji semua khidmat
Kerajaan tidak seperti swasta. Saya bersyukur kerana
ramai juga daripada doktor dan pakar yang memilih untuk
terus bekerja dengan Kerajaan walaupun pendapatan tidak
sebegitu. Ada juga pakar yang pilih untuk terus bekerja
dengan Kerajaan selepas bersara. Gaji kecil tidak
menjadi masalah kepada mereka ini. Saya ucapkan
berbanyak terima kasih kepada mereka. Jika tidak kerana
mereka, majoriti doktor Kerajaan akan terdiri daripada
orang asing. Demikian juga jururawat yang sekarang ini
ramai yang terdiri daripada orang asing. Kita bukan anti
orang asing tetapi jika kita terlalu bergantung kepada
orang asing kita akan hilang kebebasan kita. Justeru itu
adalah penting kita menyumbang masa dan khidmat kita
kepada negara. Janganlah kita terlalu utamakan
pendapatan yang tinggi sehingga khidmat yang penting
untuk negara sekalipun akan dikuasai oleh orang asing.
Tidak ada negara yang maju yang kekal kemajuannya jika ia
bergantung kepada 'mercenaries'.
18. Hospital UKM ini memerlukan pelaburan yang besar
oleh negara. Peralatan yang disediakan adalah canggih
dan 'state of the art'. Kerajaan sanggup melabur dengan
begitu banyak kerana di sinilah akan dilatih doktor-
doktor Malaysia yang akan bertanggungjawab melaksanakan
program kesihatan rakyat Malaysia. Kos bagi latihan
doktor dan pakar adalah tinggi dan saya yakin mereka yang
dilatih di sini akan membalas budi kepada masyarakat yang
sanggup berkorban untuk membiayai pelatih.
19. Saya sedar bahawa di zaman ini budaya membalas budi
sudah dianggap lapuk. Kita dapati mereka yang mendapat
peluang belajar di universiti tidak segan-segan mengecam
pihak yang mewujud dan memberi peluang kepada mereka.
Tetapi kita akan teruskan juga dengan usaha memberi
pengetahuan dan ilmu kepada rakyat Malaysia akan datang.
Mudah-mudahan akan ada sebilangan yang masih ingat akan
sumbangan masyarakat dan akan membalasnya.
20. Dengan harapan ini dan dengan lafaz Bismillahir
rahmanir rahim, saya dengan sukacitanya merasmikan
Hospital Universiti Kebangsaan Malaysia.
|
|