Oleh/By : DATO SERI DR MAHATHIR BIN MOHAMAD
Tempat/Venue : DEWAN RAKYAT
Tarikh/Date : 24/03/2003
Tajuk/Title : PEMBENTANGAN USUL MEMBANTAH
TINDAKAN KETENTERAAN SECARA
UNILATERAL OLEH AMERIKA SYARIKAT
DAN SEKUTUNYA KE ATAS REPUBLIK IRAQ
Versi :
Penyampai : PM
Mengikut peraturan Mesyuarat 27(3) Dewan Rakyat, saya
mohon mencadangkan satu usul seperti berikut:
BAHAWA, Amerika Syarikat dan sekutunya telah melancarkan
serangan ketenteraan secara unilateral ke atas Republik
Iraq tanpa sokongan dan kebenaran Majlis Keselamatan
Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu;
BAHAWA, tindakan ketenteraan secara unilateral oleh
Amerika Syarikat dan sekutunya melanggar prinsip undang-
undang antarabangsa dan Piagam Pertubuhan Bangsa-Bangsa
Bersatu;
BAHAWA, tindakan ketenteraan secara unilateral ini tidak
mempunyai sebab-sebab yang rasional yang boleh diterima
sama sekali;
BAHAWA, tindakan ketenteraan secara unilateral ini yang
merupakan tindakan pre-emptif, tidak dibenarkan oleh
Piagam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu dan undang-
undang antarabangsa;
BAHAWA, tindakan ketenteraan secara unilateral ini yang
bertujuan menukar Kerajaan Iraq merupakan pencerobohan
ke atas sebuah negara yang bebas dan berdaulat;
DENGAN ini Dewan ini mengambil ketetapan seperti
berikut:
(1) Mengecam sekeras-kerasnya tindakan ketenteraan
secara unilateral oleh Amerika Syarikat dan sekutunya
ke atas Iraq;
(2) Menggesa Amerika Syarikat dan sekutunya menamatkan
tindakan ketenteraan secara unilateral ke atas Iraq
dengan serta merta;
(3) Menggesa semua pihak yang berkenaan supaya berusaha
sedaya upaya untuk segera kembali kepada proses
penyelesaian secara aman dalam memastikan Republik Iraq
mematuhi resolusi-resolusi Majlis Keselamatan Pertubuhan
Bangsa-Bangsa Bersatu yang berkaitan; jika didapati
benar Iraq memiliki senjata pemusnah;
(4) Mendesak supaya Amerika Syarikat dan sekutunya
menghormati hak asasi manusia rakyat Iraq dan prinsip-
prinsip undang-undang kemanusiaan antarabangsa,
khususnya "Geneva Convention relative to the Protection
of Civilian Persons in Time of War";
(5) Memutuskan Malaysia bekerjasama dengan negara-
negara anggota Pergerakan Negara-Negara Berkecuali dan
negara-negara yang sependapat untuk mendukung prinsip-
prinsip undang-undang antarabangsa dan Piagam Pertubuhan
Bangsa-Bangsa Bersatu dalam menangani isu berkaitan
hubungan antara negara;
(6) Merayu kepada masyarakat antarabangsa supaya
menghulurkan bantuan kecemasan kepada rakyat Republik
Iraq dengan segera;
(7) Supaya dewan ini juga membuat ketetapan
menyampaikan resolusi ini kepada semua Dewan Perundangan
dan Parlimen yang berkenaan, khasnya Amerika Syarikat,
Britain, Sepanyol dan Australia.
Saya ingin mengucapkan ribuan terima kasih kepada Tuan
Yang di Pertua kerana membenarkan Dewan yang mulia ini
membahaskan isu serangan Amerika Syarikat dan sekutunya
ke atas Iraq.
2. Pada hari ini dunia berhadapan dengan keadaan yang
amat cemas dan merbahaya berikutan tindakan Amerika
Syarikat serta sekutunya menyerang Iraq tanpa izin
Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu. Ini merupakan satu
detik hitam dalam sejarah dunia di mana sebuah kuasa
besar bersama sekutunya, tanpa menghiraukan undang-
undang antarabangsa, kemanusiaan dan keadilan telah
menyerang sebuah negara yang tidak lagi berkeupayaan
untuk mempertahankan diri sendiri, apatah lagi mengancam
negara kuasa terbesar. Dakwaan kononnya Iraq merbahaya
dan mengancam seluruh dunia dengan senjata pemusnah
tidak masuk akal sama sekali, dan tidak boleh diterima
sebagai sebab serangan di lancar.
3. Lebih menyedihkan lagi ialah tindakan ketenteraan
dengan menggunakan senjata paling canggih dan pengeboman
secara besar-besaran ke atas Iraq yang telah pun dipaksa
terlebih dahulu memusnahkan senjata pertahanan mereka
atas arahan Majlis Keselamatan Pertubuhan Bangsa-Bangsa
Bersatu amatlah tidak adil. Rakyat Iraq yang telah
menderita selama 12 tahun kerana sekatan dagangan,
sehingga 1.5 juta orang telah mati kerana kekurangan
makanan dan ubat-ubatan, sekarang ini di hadapi pula
dengan serangan bom dan roket. Mereka tidak dapat
mempertahankan diri mereka daripada serangan ini dan
tidak ada apa-apa cara bagi mereka menyelamatkan diri
mereka. Tempat berlindung dari bom atau "bomb shelter",
dengan izin, pun tidak selamat kerana bom yang diguna
boleh menembusi konkrit dan tanah. Ini sebenarnya bukan
peperangan kerana yang menyerang ialah kuasa yang
terbesar di dunia dan yang diserang ialah negara yang
tidak lagi mempunyai keupayaan pertahanan. Kemenangan
sudah tentu akan diperolehi oleh kuasa besar dalam
jangka masa yang pendek. Tetapi samada masa panjang
atau pendek, yang tetap berlaku ialah ramai rakyat Iraq
akan terbunuh dan cedera.
4. Selepas Perang Dunia Kedua, negara-negara di dunia
telah bersetuju untuk menubuhkan Pertubuhan Bangsa-
Bangsa Bersatu untuk menyelamatkan dunia daripada
peperangan. Dunia memberi kepercayaan kepada lima kuasa
besar dengan memberi kuasa veto kepada mereka. Ini
adalah bertentangan dengan prinsip demokrasi. Tetapi
dunia rela memberinya kerana mempercayai bahawa mereka
boleh menyekat mana-mana satu daripada mereka daripada
bertindak ganas dengan mengguna kuasa veto ini.
Lagipun dunia percaya kuasa-kuasa besar ini, terutama
yang bukan Komunis adalah negara yang berpegang kepada
prinsip dan tidak akan mungkir janji.
5. Amat malang sekali kerana yang mungkir janji ialah
negara yang sering mendesak supaya prinsip mesti
dijunjung walau apa pun terjadi. Majlis Keselamatan
Bangsa-Bangsa Bersatu dan Bangsa-Bangsa Bersatu sendiri
diketepikan oleh kuasa besar Amerika Syarikat dan
tindakan yang bertentangan dengan Piagam Bangsa-Bangsa
Bersatu dan segala undang-undang antarabangsa dicampak
keluar tingkap oleh negara ini. Tindakan unilateral di
ambil dengan tidak segan-segan dan malu. Harapkan
pagar, pagar yang makan padi.
6. Ini adalah kali kedua Amerika Syarikat memusnahkan
badan antarabangsa yang dipelopori oleh mereka sendiri
untuk mengharamkan perang. "The League of Nations",
yang di tubuh selepas Perang Dunia Pertama juga di
musnah oleh Amerika Syarikat.
7. Sekarang negara-negara lain terutama yang kecil dan
lemah tidak lagi selamat. Pertubuhan Bangsa-Bangsa
Bersatu tidak lagi dapat melindungi mereka daripada
keganasan kuasa-kuasa besar. Bangsa-Bangsa Bersatu dan
undang-undang antarabangsa sudah tidak bermakna lagi.
Kita sudah kembali ke zaman batu yang mana kekuatan
menentukan kebenaran. Kita boleh ramal di masa hadapan
sempadan negara yang merdeka akan dicabuli dengan sesuka
hati kuasa besar. Tuduhan boleh di buat bahawa negara
tertentu tidak demokratik, tidak menghormati hak asasi
manusia, tidak memberi kebebasan beragama dan lain-lain
dan pihak yang menuduh akan campur tangan secara
langsung untuk menukar Kerajaan, mengadakan "regime
change", dengan izin, menghalau keluar pemimpin bahkan
membunuh pemimpin yang tidak disukai. Inilah dunia
selepas undang-undang antarabangsa dan Pertubuhan Bangsa-
Bangsa Bersatu dimusnahkan. Tidak ada lagi "the rule of
law", dengan izin kerana mereka yang mencipta slogan
ini, mereka sendiri yang mencabulnya. Jika ada sesuatu
yang bersifat pemusnah, tindakan mencabul segala prinsip
yang menentukan dunia aman dan bebas daripada
penindasan, tindakan inilah pemusnah yang terbesar
setelah kuasa terbesar, kuasa nuklear mencabulnya.
8. Malaysia sememangnya bersetuju bahawa senjata pemusnah
merupakan suatu ancaman kepada masyarakat antarabangsa.
Dunia tidak perlu kepada senjata jenis ini. Tindakan yang
perlu diambil ialah memusnahkan semua senjata ini tanpa apa-
apa keistimewaan kepada mana-mana negara. Tetapi kita dapati
sementara Iraq tidak dibenar, musuh Iraq seperti Israel
dibenar.
9. Apakah Israel yang membunuh rakyat Palestin dengan
sewenang-wenangnya boleh dipercayai tidak akan mengguna
senjata pemusnah seperti bom nuklear ke atas musuhnya?
Sebenarnya Israel dan juga Amerika Syarikat telah mengancam
mengguna senjata nuklear mengikut budi bicara mereka dalam
keadaan tertentu.
10. Setelah diperiksa dan diselidik berkali-kali
pasukan Bangsa-Bangsa Bersatu tidak menemui senjata
pemusnah di Iraq. Mungkin Iraq menyembunyinya. Tetapi
senjata ini bukanlah mudah untuk di sembunyi. Kuasa
besar mempunyai alatan yang canggih yang boleh mengesan
semua senjata nuklear dan kilang kimia. Kalau dapat di
sembunyi pun tentulah tidak mencukupi untuk memusnahkan
dunia atau pun Israel dan sekutunya Amerika Syarikat.
Jika Iraq cuba menggunakannya, kuasa besar dengan
senjata nuklearnya yang lebih banyak dan lebih kuat
boleh musnahkan seluruh Iraq dan kepimpinannya. Apakah
rakyat Iraq perlu dibunuh untuk mengesan senjata
pemusnah yang mungkin tidak ada di Iraq sama sekali?
Kononnya Bush dan Blair ingin menyelamatkan orang Iraq.
Apakah makna keselamatan bagi rakyat Iraq yang dibunuh?
11. Akhir-akhir ini yang jelas bukanlah mengesan
senjata pemusnah milik Iraq tetapi objektifnya telah
bertukar kepada penyingkiran Kerajaan Iraq dan
menjayakan objektif strategik Amerika Syarikat dan
sekutunya. Untuk menjayakan strategi ini bukan sahaja
Iraq mesti dikalahkan tetapi seperti lepas Perang Teluk,
tentera Amerika Syarikat mesti ditempatkan di Asia Barat
selama-lamanya untuk mengawasi dan mengugut Kerajaan-
Kerajaan di situ dan rakyat mereka. Ini bermakna
demokrasi tidak mungkin wujud dan pemerintahan kuku besi
oleh kuasa asing dengan Kerajaan-Kerajaan boneka mereka
yang akan menjadi sistem dunia.
12. Kerajaan Negara-Negara Teluk mungkin terpaksa
terima dikuasai oleh kuasa-kuasa besar tetapi besar
kemungkinan rakyat mereka tidak akan terima dan tidak
akan berdiam diri. Mereka akan bertindak ganas dan
"terrrorism", dengan izin, akan berkembang pesat. Kita
harus ingat dalam keadaan dunia terselamat tiba-tiba New
York dan Washington di serang. Walau bagaimana berjaga-
jaga Amerika Syarikat dan Britain, tidak mungkin
keselamatan dijamin bagi semua orang di semua tempat di
sepanjang masa. Jika tidak hari ini, esok, setahun lagi
atau sepuluh tahun lagi serangan keganasan mungkin
dilakukan oleh mereka yang menaruh geram sepanjang
ingatan mereka. Dunia tidak akan selamat. Manusia akan
hidup dalam ketakutan sepanjang masa. Ekonomi dunia
tidak akan dapat dipulihkan. Kestabilan politik dan
hubungan antarabangsa tetap tegang. Sebenarnya serangan
11 September lebih berjaya daripada yang disangkakan
oleh pengganas, kerana reaksi yang tidak rasional oleh
kuasa-kuasa besar. Sepatutnya sebab-sebab keganasan
berlaku ditangani tetapi sebaliknya sebab-sebab
keganasan ditokok tambah dengan tindakan yang tidak
waras. Serangan ke atas Iraq tidak akan menolong
mengurangkan kemungkinan serangan ganas akan berlaku
lagi.
13. Oleh itu, Kerajaan Malaysia mengecam keras tindakan
Amerika Syarikat, Britain dan sekutu mereka ke atas
Iraq. Negara berpegang teguh kepada pendirian bahawa
peperangan bukan caranya menyelesaikan masalah
permusuhan antara negara-negara. Perang hanya boleh
dibenarkan untuk pertahanan dan keselamatan negara yang
diserang. Perang pre-emptif, tidak boleh dibenarkan
sama sekali terutama oleh kuasa besar dan kuncu-kuncu
mereka ke atas negara lemah. Serangan unilateral
mestilah terus diharamkan dan dunia patut bertindak ke
atas sesiapa pun yang melanggar prinsip dan undang-
undang antarabangsa.
14. Kita berasa lega kerana ada juga kuasa-kuasa besar
yang menentang tindakan Amerika Syarikat dan Britain.
Kita menyanjung tinggi pendirian Perancis, Russia dan
China bersama dengan negara Jerman dan beberapa negara
Eropah yang lain yang menentang tindakan Amerika
Syarikat dan sekutunya. Kita menyanjung tinggi
demonstrasi menentang Amerika Syarikat dan Britain oleh
rakyat mereka sendiri dan orang ramai di seluruh dunia.
15. Yang jelas ialah ini bukanlah peperangan orang
Eropah atau orang Kristian ke atas negara Islam.
Penentangan oleh Paus Paul, Ketua Gereja Katolik,
Archbishop Canterbury Gereja Anglican dan Archbisop
Roman Katolik British membuktikan orang Kristian umumnya
tidak menyokong tindakan Amerika Syarikat. Ini bukan
Perang Salib atau "Crusade", dengan izin. Ia adalah
Peperangan Kuasa Besar Amerika Syarikat dan Britain
terhadap negara lemah Islam Iraq. Ia adalah perbuatan
imperialis yang masih ingin menguasai dunia. Selepas
mencuba serangan ekonomi, mereka susuli pula dengan
serangan ketenteraan. Jika negara yang di sasar adalah
kuat, mereka sudah tentu tidak akan menyerang. Ini
adalah sikap pengecut, sikap "bully", dengan izin.
16. Dalam keadaan cemas ini tindakan telah diambil oleh
Kerajaan Malaysia untuk menyelamatkan rakyat Malaysia di
Iraq dan di Asia Barat. Tiga Pesawat C-130 telah
dihantar untuk membawa balik rakyat Malaysia.
17. Berhadapan dengan berbagai-bagai masalah yang
mungkin mengganggu ketenteraman dan kesejahteraan negara
kita, beberapa tindakan telah dan sedang diambil. Yang
terpenting sekali ialah menentukan kestabilan dan
keamanan dalam negara.
18. Negara kita adalah negara demokratik. Tak dapat
tidak rakyat dan parti-parti politik mempunyai pelbagai
pandangan dan pendirian dalam pelbagai isu. Tetapi
dalam isu pencabulan undang-undang antarabangsa dan
serangan unilateral ke atas Iraq oleh Amerika Syarikat
dan Britain, saya harap kita rakyat Malaysia dan parti-
parti politik dapat mengadakan pendirian yang sama.
Sebarang perselisihan antara kita berkenaan dengan isu
ini hanya akan membawa masalah dan melemahkan kita
sehingga kita tidak dapat bertegas menentang pencabulan
piagam Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, undang-undang
antarabangsa dan serangan ke atas Iraq. Kita harus
sedar kini giliran Iraq. Tidak ada negara yang akan
selamat selepas ini. Mempertahankan Malaysia adalah
tanggungjawab semua rakyat Malaysia.
19. Malaysia bukan sahaja menjadi ahli Pergerakan
Negara-Negara Berkecuali (NAM) tetapi juga menjadi
Pengerusinya. Kita juga menjadi ahli OIC atau
Organisasi Negara-Negara Islam. Di masa sebuah negara
rakan dalam kedua-dua pertubuhan tersebut diancam dengan
serangan ketenteraan amatlah penting kita memberi
sokongan dengan menyuarakan tentangan kita terhadap
tindakan ganas oleh seteru rakan kita, iaitu Amerika
Syarikat dan sekutunya.
20. Jika kita tidak merapatkan barisan negara-negara
lemah ini, dengan kesanggupan oleh kuasa besar
membelakangkan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, kita
akan diancam sepanjang masa dan mungkin dijajah semula.
Walau apa pun perbezaan pendapat di antara kita dan
parti-parti politik kita, saya yakin tidak ada siapa di
antara kita yang ingin negara kita dijajah semula.
21. Sebagai pengerusi Pergerakan Negara-Negara
Berkecuali saya telah mengutuskan surat menyatakan
pendirian NAM menentang perang ke atas satu daripada
ahli NAM, iaitu Iraq. Kita akan gunakan saluran ini
untuk mendapat seberapa banyak mungkin negara-negara di
dunia mengecam tindakan yang diambil oleh Amerika
Syarikat dan sekutunya.
22. Saya harap Badan-badan Bukan Kerajaan Malaysia
dapat menghubungi Badan-Badan Bukan Kerajaan di Amerika
Syarikat dan Britain supaya bertindak mempengaruhi
Kerajaan mereka menghentikan serangan ke atas Iraq.
Hanya rakyat Amerika dan Britain sahaja yang boleh
menghentikan Kerajaan mereka daripada menyerang Iraq dan
kembali kepada pangkuan Pertubuhan Bangsa-Bangsa
Bersatu. Jika Kerajaan-Kerajaan yang menolak Pertubuhan
Bangsa-Bangsa Bersatu di singkirkan oleh rakyat mereka
sendiri, maka mungkin Kerajaan-Kerajaan baru mereka akan
kembali ke pangkuan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu.
23. Kerajaan sedar bahawa pendirian kita tidak
disenangi oleh Amerika Syarikat dan sekutunya. Kita
tidak benci orang Amerika. Kita tidak mahu bermusuh
dengan Amerika Syarikat atau Britain atau sesiapa.
Tetapi kita tidak boleh menutup mata kepada
ketidakadilan dan penindasan. Apa yang dilakukan
terhadap Iraq amatlah tidak adil dan menambah penindasan
ke atas rakyat Iraq, yang selama 12 tahun telah disekat
daripada bekalan makanan dan ubat-ubatan. Walaupun
didakwa Kerajaan Iraq zalim, tetapi tindakan yang telah
diambil ke atas rakyat Iraq selama 12 tahun dan sekarang
ini jauh lebih zalim lagi. Walau bagaimana baik pun
demokrasi, membunuh rakyat sesebuah negara supaya
demokrasi diterima sebenarnya bercanggah dengan prinsip
demokrasi dan tidak bermoral.
24. Agama Islam menyuruh kita mengubah nasib kita
sendiri sebelum Tuhan mengubah nasib kita. Kita telah
berusaha setakat yang boleh untuk menyelamatkan umat
daripada bala bencana ini. Kita akan berusaha lagi
sedaya upaya kita. Oleh itu wajarlah kita berdoa
meminta pertolongan Allah subhanahuwataala.
25. Kerajaan menyarankan semua masjid-masjid di seluruh
negara mengadakan sembahyang hajat dan berdoa supaya
peperangan ini dihentikan dengan segera. Penganut agama
lain juga perlu memohon perkara yang sama mengikut cara
masing-masing.
26. Insyaallah berkat usaha dan doa daripada kita
semua, mudah-mudahan tidak ramai daripada rakyat Iraq
yang dibunuh dan dicederakan dan Amerika Syarikat dan
Britain akan menghentikan serangan ganas mereka ke atas
Iraq dengan segera.
27. Mudah-mudahan usaha dan doa kita akan dimakbulkan
Allah subhanahuwataala.
28. Saya mohon mencadangkan.
Sumber : Pejabat Perdana Menteri
|
|