|
home Speechs in the year 2003 2002 2001 2000 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 --> |
Oleh/By : DATO' SERI DR.MAHATHIR BIN MOHAMAD
Tempat/Venue : PARLIMEN
Tarikh/Date : 30/10/2003
Tajuk/Title : PEMBENTANGAN USUL MENGENAI
KAJIAN SEPARUH PENGGAL RANCANGAN
MALAYSIA KELAPAN
Penyampai : PM
Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah dan Maha
Penyayang, saya dengan sukacitanya berdiri di
Dewan yang mulia ini untuk mengemukakan usul
seperti berikut:
`Bahawa Dewan ini,
menyedari akan pertumbuhan ekonomi yang membanggakan dan
pencapaian matlamat sosioekonomi yang baik meskipun
terjejas akibat keadaan ekonomi global yang bergolak
dalam tempoh tiga tahun pertama Rancangan Malaysia
Kelapan;
mengambil maklum dan menyokong usaha berterusan Kerajaan
bagi mencapai pertumbuhan seimbang dan mapan dalam tempoh
2004-2005;
melulus Kajian Separuh Penggal Rancangan Malaysia Kelapan
yang bertujuan melaksanakan strategi dan program serta
menyediakan peruntukan bagi mencapai matlamat dan iltizam
Dasar Wawasan Negara seperti yang dibentangkan dalam
Kertas Perintah Bil. 30 Tahun 2003;
Bahawa sempena meluluskan Kajian Separuh Penggal ini,
Dewan yang mulia ini menyeru seluruh rakyat Malaysia
supaya berusaha dengan keazaman yang teguh dan terus
membantu Kerajaan untuk membina Malaysia sebagai sebuah
negara yang bersatu padu, adil, berdaya tahan dan berdaya
saing.
Dengan izin Tuan Yang DiPertua, saya bentangkan Kajian
Separuh Penggal Rancangan Malaysia Kelapan untuk
dibahaskan oleh Ahli-ahli Yang Berhormat di Dewan yang
mulia ini. Kajian ini adalah pendekatan dan cara kita
untuk menentukan Rancangan kita dapat dikemaskan dan
mencapai matlamatnya.
PENDAHULUAN
Dua bulan yang lepas, kita telah menyambut ulangtahun ke-
46 kemerdekaan Negara dengan amat meriah. Diimbas
kembali, kita sudah mara begitu jauh dari hari Sabtu
1957 yang bersejarah itu, apabila kita berjaya
membebaskan diri daripada belenggu penjajah selama lebih
446 tahun. Ketika itu negara kita miskin dan pendapatan
purata kita ialah AS 300 Dolar seorang. Rakyat tidak
terlalu berharap kepada pembangunan, jauh sekali kepada
taraf hidup yang lebih baik. Ramai daripada rakyat dan
orang asing yang percaya kaum-kaum di Malaya akan
bermusuh-musuhan dan orang Melayu yang menjadi majoriti
akan merebut kuasa dan menindas kaum-kaum lain. Dengan
itu keadaaan akan menjadi tidak stabil dan prestasi
pembangunan negara akan merosot. Sangkaan ini memang pun
menjadi kenyataan di kebanyakan tanah takluk kuasa Eropah
yang mencapai kemerdekaan. Alhamdulillah sangkaan semua
pihak meleset. Malaysia telah bangun dengan pesat
sehingga menjadi negara membangun yang termaju di dunia.
Dalam tempoh hanya 46 tahun, daripada sebuah negara yang
bergantung kepada getah dan timah sahaja kita telah
menjadi negara industri pembuatan dan sekarang negara
industri maklumat yang canggih. Pendapatan purata
meningkat kepada hampir AS 4,000 dolar manakala kadar
celik huruf kini sebanyak 94.1 peratus. Kita telah
berjaya mengeluarkan sejumlah 94,320 orang golongan
profesional. Daripada jumlah ini, 13,869 orang adalah
doktor, 41,747 insinyur dan 10,688 peguam.
Kemiskinan dikurangkan daripada 52.4 peratus pada tahun
1970 kepada 5.1 peratus pada tahun 2002. Kira-kira 92
peratus daripada rumah-rumah di luar bandar telah
dibekalkan dengan elektrik manakala 86 peratus telah
mendapat bekalan air pada tahun 2003. Sekolah, klinik,
jalan tar dinikmati oleh hampir semua rakyat.
Di masa yang sama kepercayaan rakyat Malaysia kepada diri
sendiri meningkat sehingga mereka dapat mencipta rekod
dunia seperti mendaki Gunung Everest, belayar seorang
diri mengelilingi dunia, terjun dari payung terjun di
Kutub Utara dan berenang menyeberangi Selat Inggeris.
Banyaklah rekod di dunia yang dicipta termasuk mengheret
keretapi seberat 260 tan dengan gigi.
Dan Malaysia sekarang terkenal di seluruh dunia serta
menjadi contoh kepada negara-negara membangun dan negara-
negara Islam.
Kejayaan kita ini disebabkan sifat-sifat dan budaya baru
yang berjaya dipupuk di kalangan rakyat. Rakyat Malaysia
mempunyai sifat bertanggungjawab, sederhana dan suka
kepada kedamaian. Kita lebih suka berkongsi daripada
merebut semua untuk kita. Dengan perkataan lain rakyat
Malaysia tidak tamak.
Kita menolak sosialism yang percaya jika Kerajaan
memiliknegarakan semua dagangan dan perusahaan maka
Kerajaan akan memperolehi 100 peratus daripada keuntungan
dan dengan ini Kerajaan akan dapat agihkan kekayaan
kepada semua rakyat secara samarata. Kita tidak merampas
perniagaan dan harta swasta. Kita lebih percaya jika
swasta diberi peluang dan dibantu, maka mereka lebih
mungkin berjaya dan akan dapat membayar cukai yang banyak
untuk dibelanjakan demi faedah semua rakyat.
Hari ini dunia akui bahawa sistem sosialis tidak boleh
menjayakan ekonomi negara. Syarikat dan perusahaan milik
Kerajaan sukar dijayakan. Sebaliknya sistem pasaran
terbuka lebih mungkin menghasilkan keuntungan dan
menambah cukai bagi Kerajaan. Sebenarnya sewaktu
kemerdekaan dicapai belanjawan Kerajaan adalah sebanyak
RM 1.0 bilion atau 19.5 peratus daripada KDNK. Hari ini
belanjawan Kerajaan berjumlah RM 112.5 bilion atau 29.2
peratus daripada KDNK. Sebenarnya pilihan kita untuk
sistem kapitalis terkawal adalah jauh lebih baik daripada
memiliknegarakan perniagaan swasta seperti yang diajukan
oleh puak sosialis.
Pada tahun 1969 rusuhan kaum berlaku. Kita berjaya
membendung rusuhan ini tetapi kita juga mendapat
pengajaran yang banyak daripadanya. Kerajaan Campuran
yang disokong oleh semua kaum telah mencipta Dasar
Ekonomi Baru untuk mengagihkan kekayaan negara secara
saksama antara kaum. Walaupun kita belum capai sasaran
yang ditetapkan, tetapi hakikatnya pemisahan ekonomi
antara kaum sudah berkurangan. Sebenarnya hubungan
antara kaum sekarang jauh lebih baik daripada mana-mana
era dalam sejarah Malaysia. Daripada hanya memiliki 2.4
peratus kekayaan negara dalam tahun 1970, Bumiputera
sekarang memiliki 18.7 peratus daripada kekayaan yang
lebih tinggi di negara sekarang iaitu daripada RM 126
juta pada tahun 1970 kepada RM 73,162 juta pada tahun
2002, kenaikan sebanyak 581 kali ganda.
Semasa agihan kekayaan ini dibuat, ekonomi telah tumbuh
dengan pesat. Jika tidak kerana serangan oleh penyangak
matawang, pertumbuhan purata lebih daripada 7 peratus
dapat dicapai tiap tahun. Tetapi walaupun sasaran ini
tidak dapat dicapai, kita masih dapat memulihkan ekonomi
negara lebih cepat dari negara-negara lain. Bagi tahun
2003 kita percaya kita akan dapat menaikkan ekonomi
sebanyak 4.5%. Di masa yang sama kedudukan kewangan kita
adalah kukuh. Hutang luar negara adalah sebanyak 48.2
peratus daripada KDNK, iaitu rendah daripada paras yang
dianggap selamat. Rizab luar negara juga tinggi, iaitu
RM 159.4 bilion atau AS 41.9 bilion Dolar pada 15 Oktober
2003. Dagangan kita menunjukkan lebihan eksport daripada
import berturut-turut selama 70 bulan.
Kita adalah negara dagangan yang ke-18 terbesar di dunia.
Jumlah dagangan kita adalah dua kali lebih besar daripada
KDNK kita. Sebagai negara dagangan kita perlu tentukan
barangan kita berdaya saing di pasaran antarabangsa.
Perkara ini rumit untuk ditangani kerana upah pekerja
kita lebih tinggi daripada upah di negara-negara jiran
kita. Sebaliknya kita ingin melihat pekerja kita
menikmati taraf hidup yang lebih baik dan semakin baik.
Pendapatan pekerja boleh dinaikkan dengan menaikkan daya
pengeluaran atau produktiviti kita. Ini boleh dibuat
dengan meningkatkan kecekapan dan ilmu pengetahuan
pekerja kita. Ia juga boleh dibuat dengan melabur dalam
sistem dan alatan yang lebih canggih, dengan penggunaan
`automation' dan I.T. umpamanya.
Yang lebih berkesan daripada kenaikan upah ialah
meningkatkan dayabeli pendapatan kita. Sebenarnya
Ringgit kita mempunyai dayabeli di negara kita sama
dengan Dolar Amerika di Amerika Syarikat. Ini bermakna
walaupun upah kita rendah berbanding dengan upah di
negara maju tetapi kita boleh beli barangan atau khidmat
tiga kali ganda lebih daripada pekerja negara maju dengan
upah yang sama. Kerana upah kita rendah maka kos
pengeluaran barangan kita juga rendah dan ini menjadikan
barangan dan khidmat kita terus kompetitif atau berdaya
saing.
Kita akan terus kawal kos sara hidup kita melalui kawalan
harga supaya kita dapat menikmati kehidupan yang baik
tetapi barangan eksport kita terus kompetitif. Tidak ada
gunanya menaikkan pendapatan tetapi kos barangan dan
khidmat dalam negeri meningkat dan menelan semua tambahan
pendapatan yang kita dapati. Dengan perkataan lain
kenaikan pendapatan yang disusuli dengan inflasi tidak
mempunyai apa-apa faedah. Lagipun mereka yang menabung
akan rugi dan ekonomi negara tetap merosot. Sebab itu
pendekatan kita dalam menangani ekonomi dan kewangan
negara akan dikekalkan.
Rancangan Malaysia Kelapan
Pada bulan April 2001, saya telah membentangkan Rancangan
Malaysia Kelapan di Dewan yang mulia ini. Rancangan
Malaysia Kelapan telah menetapkan dasar, strategi dan
program bagi mencapai objektif Dasar Wawasan Negara
untuk membina negara yang berdaya tahan dan berdaya
saing. Tumpuan utama Rancangan adalah untuk meningkatkan
tahap pembangunan dan menghasilkan pertumbuhan mapan
supaya semua rakyat Malaysia boleh menikmati kemakmuran
dan kualiti hidup yang lebih tinggi. Di samping
menggalakkan pertumbuhan ekonomi, usaha terus
dipergiatkan untuk mengurangkan jurang sosial dan
ketidakseimbangan ekonomi dalam pembangunan wilayah.
Memandangkan ekonomi perlu berpindah kepada aktiviti
nilai ditambah yang lebih tinggi, strategi dalam
Rancangan Malaysia Kelapan adalah untuk beralih daripada
strategi pertumbuhan berintensifkan tenaga manusia kepada
yang berintensifkan ilmu pengetahuan. Keutamaan diberi
untuk menaikkan penguasaan ilmu dan teknologi yang
tinggi. Rancangan Malaysia Kelapan menekankan betapa
perlunya sektor swasta menjadi lebih dinamik dan menjadi
tunggak kepada pertumbuhan ekonomi. Sektor awam terus
berperanan menyediakan dasar, institusi dan infrastruktur
untuk persekitaran yang mesra perniagaan.
Kemajuan Ekonomi Makro
Malaysia menghadapi cabaran luar biasa dalam tempoh tiga
tahun pertama Rancangan disebabkan oleh keadaan yang
tidak dijangkakan. Ia bermula dengan kelembapan ekonomi
dunia akibat kemerosotan ekonomi Amerika Syarikat dan
kemerosotan permintaan keluaran elektronik dunia. Ini
diburukkan oleh peristiwa 11 September 2001 di Amerika
Syarikat. Ini pula disusuli dengan pencerobohan ke atas
Iraq dan penyakit Sindrom Pernafasan Akut Yang Teruk atau
SARS. Pemulihan yang telah bermula selepas 11 September
terjejas kerana peristiwa-peristiwa yang berikutan.
Syukur kepada Allah s.w.t., ekonomi Malaysia masih dapat
dipulihkan dengan pertumbuhan bagi tahun ini dianggar
sebanyak 4.5 peratus. Dalam tempoh kajian semula, 2001-
2003, pertumbuhan Keluaran Dalam Negeri Kasar (KDNK)
adalah dianggar sebanyak 3.0 peratus, walaupun faktor
luar dan sumbangan eksport barangan elektrik dan
elektronik sebanyak 70 peratus adalah terlalu tinggi.
Kita harus berbangga kerana pendapatan per kapita telah
meningkat sebanyak 2.4 peratus setahun daripada RM12,843
pada tahun 2001 kepada RM14,324 pada tahun 2003. Jika
berdasarkan kuasa beli pariti, peningkatan dalam
pendapatan per kapita adalah lebih mengkagumkan kerana
tumbuh pada kadar purata sebanyak 3.9 peratus setahun
kepada AS9,380 dalam tahun 2003. Pertumbuhan telah
dicapai dalam suasana harga yang stabil dan tahap
pengangguran yang rendah. Perdagangan luar negara juga
kukuh sebagaimana yang dicerminkan oleh lebihan eksport
daripada import tiap tahun. Selain daripada itu, defisit
fiskal masih kekal ditahap yang tidak membebankan
meskipun terdapat peningkatan perbelanjaan awam berikutan
dengan usaha Kerajaan untuk merangsang pertumbuhan
ekonomi. Kita juga berjaya mengurangkan kadar kemiskinan,
menyediakan perumahan dan kemudahan asas yang lebih baik,
terutamanya kepada mereka yang berpendapatan rendah tanpa
menjejas kualiti hidup semua rakyat Malaysia.
Bagi mengurangkan kesan buruk kelembapan ekonomi dunia
terhadap ekonomi negara, Kerajaan telah memperkenalkan
dua pakej rangsangan fiskal pada tahun 2001 dan satu lagi
pakej iaitu Strategi Baru Ke Arah Merangsang Pertumbuhan
Ekonomi Negara pada bulan Mei tahun ini. Ini telah
menghasilkan peningkatan pesat penggunaan awam sebanyak
12.1 peratus dan pelaburan awam sebanyak 9.6 peratus.
Penggunaan swasta juga meningkat daripada 2.4 peratus
pada tahun 2001 kepada 5.2 peratus pada tahun 2003.
Pertumbuhan dalam permintaan sektor awam dan penggunaan
swasta telah membantu mengimbangi penguncupan pelaburan
sektor swasta yang dialami dalam tempoh dua tahun pertama
Rancangan. Dengan perspektif ekonomi yang lebih baik,
pelaburan swasta kini telah pulih seperti yang
ditunjukkan oleh pertumbuhan di dalam pinjaman dan
sekuriti hutang swasta. Eksport negara adalah lebih kukuh
berikutan kejayaan menembusi pasaran bukan tradisional.
Dalam tempoh kajian semula, sektor perkhidmatan telah
memainkan peranan yang lebih besar. Ini termasuk sektor
pelancongan, kewangan, insurans, konsultansi dan lain-
lain. Subsektor pengangkutan dan komunikasi termasuk
pengangkutan kargo udara dan pemunggahan di Pelabuhan
Klang dan Pelabuhan Tanjung Pelepas (PTP) telah terus
meningkat. Pendapatan daripada perjalanan, pelancongan
dan pendidikan telah meningkat daripada RM19 bilion pada
tahun 2000 kepada RM22.9 bilion pada tahun 2003.
Institusi pendidikan tinggi swasta telah menarik jumlah
pelajar asing yang lebih ramai, terutamanya dari China
dan Indonesia; sementara industri perkhidmatan kesihatan
swasta telah memenuhi keperluan pesakit luar terutamanya
dari Arab Saudi, Brunei, Indonesia dan Singapura.
Dalam sektor pembuatan, industri berorientasikan domestik
telah memanfaatkan pakej rangsangan fiskal dan kadar
faedah yang rendah dan menjadi penyumbang utama kepada
pertumbuhan sektor ini. Kelengkapan pengangkutan,
pemprosesan makanan, fabrikasi logam dan industri
berasaskan pembinaan telah mencatat prestasi yang kukuh.
Bagi industri berorientasikan eksport, industri
elektronik telah pulih pada tahun 2002 dengan
meningkatnya permintaan global bagi semikonduktor. Sektor
pembuatan terus maju menaiki tangga rangkaian nilai
kepada industri berteknologi tinggi dan aktiviti
berintensifkan pengetahuan. Kita perlu melangkah ke
hadapan kerana kita tidak lagi mampu bersaing dalam
industri berintensifkan pekerja yang berupah rendah.
Sektor pertanian juga berkembang berikutan peningkatan
hasil tanaman, perikanan dan ternakan serta harga
komoditi yang lebih baik.
Dalam tempoh kajian semula, akaun semasa imbangan
pembayaran terus mencatatkan lebihan yang besar. Akaun
perkhidmatan mencatat defisit yang semakin kecil kerana
institusi pendidikan dan kesihatan yang berjaya menarik
orang asing. Pada akhir tahun 2003, akaun semasa imbangan
pembayaran dijangka mencatat lebihan kira-kira 10 peratus
daripada KNK.
Dasar pengembangan fiskal Kerajaan yang bertujuan untuk
membantu pertumbuhan ekonomi yang terancam oleh
kemelesetan ekonomi dunia telah meningkatkan bajet
mengurus dan pembangunan Kerajaan dengan tinggi. Kawalan
terhadap defisit Kerajaan menjadi lebih rumit. Adalah
jelas perbelanjaan yang tinggi oleh Kerajaan tidak boleh
diteruskan. Pakej rangsangan hanya boleh diadakan untuk
jangka masa yang singkat. Kita tidak boleh mengadakan
pakej rangsangan sebagai satu cara untuk mewujudkan
peluang luar biasa kepada pihak tertentu yang
menganggapnya sebagai durian runtuh. Setelah mendapat
peluang daripada pakej ransangan mereka perlu kembali
kepada peluang-peluang biasa.
Isu dan Cabaran
Walaupun kita menjangkakan persekitaran ekonomi dunia
akan bertambah baik dalam tempoh akhir Rancangan, kita
harus bersedia untuk menghadapi cabaran baru yang akan
menguji daya tahan, produktiviti, kecekapan dan kemampuan
inovatif kita. Persekitaran luaran, ekonomi dan politik
akan terus menjadi perhatian utama.
Walaupun serangan ke atas Iraq adalah singkat dan kesan
awal kepada ekonomi adalah terbatas, namun ianya
mempunyai kesan jangka panjang. Seperti dijangka
pencerobohan ke atas Iraq diikuti dengan beberapa
serangan ke atas kepentingan Amerika Syarikat dan
sekutunya di beberapa bahagian dunia. Keadaan ini boleh
menimbulkan ketidakstabilan ke atas ekonomi dan
mempengaruhi pemulihan ekonomi. Kurangnya keyakinan
pengguna dan perniagaan melembapkan dagangan dan
pelaburan. Kos perniagaan dan pelaburan meningkat kerana
keperluan keselamatan.
Walaupun tidak semua daripada faktor-faktor ini dapat
dikawal oleh kita, tetapi kita masih perlu berusaha
mengurangkan kesan buruk daripadanya.
Globalisasi mampu meningkatkan dagangan tetapi
interpretasi globalisasi yang diterima sekarang lebih
menguntungkan negara maju kerana tekanannya ialah kepada
kebebasan dagangan dan bukan dagangan yang saksama.
Keutamaan kepada persaingan sudah tentu menguntungkan
negara maju dan syarikat gergasi mereka.
Kita akan cuba menukar agenda Globalisasi melalui WTO
(Organisasi Dagangan Dunia). Tetapi sementara itu kita
perlu bersiap sedia untuk bersaing dalam keadaan tidak
seimbang.
Kita juga akan menyaksikan persaingan yang lebih sengit
daripada negara baru di pasaran dunia, termasuk negara
China dan India. Negara-negara ini telah muncul dengan
pantas sebagai pusat tarikan pelaburan dan pengeluar
keluaran dan perkhidmatan berteknologi. Upah yang
rendah, kerajinan pekerja, pasaran dalaman yang besar
memberi kelebihan bersaing kepada mereka.
Ahli perniagaan Malaysia harus mencari bahagian-bahagian
tertentu dan menumpukan tenaga dan modal kepada bahagian-
bahagian ini supaya keupayaan kita bersaing dalam bidang
tertentu ini meningkat. Namun kita jangan buat silap
sekali lagi dengan terlalu bergantung kepada sebilangan
kecil jenis perniagaan seperti dahulu kita bergantung
kepada getah dan timah.
Tumpuan Dasar Dalam Kajian Separuh Penggal
Teras dasar Rangka Rancangan Jangka Panjang Ketiga dan
Rancangan Kelapan akan diteruskan untuk menghadapi
cabaran ini. Di samping itu, Kajian Separuh Penggal
menyokong Pakej Strategi Baru yang diperkenalkan pada Mei
2003 bertujuan menangani masalah kritikal dalam beberapa
bidang untuk menangani masalah dalaman dan luaran yang
dihadapi. Dengan ini, tumpuan dasar dalam Kajian Separuh
Penggal adalah untuk:
- Memperkukuhkan asas ekonomi makro
- Memperkuatkan ketahanan ekonomi bagi menghadapi
sebarang kejutan;
- Meningkatkan keupayaan melawan persaingan;
- Menggiatkan semula pelaburan swasta dalaman
terutamanya, untuk kembali menjadi jentera
pertumbuhan;
- Menerokai sumber pertumbuhan baru;
- Mempercepatkan peralihan daripada teknologi
rendah dan ekonomi berintensif tenaga kerja
kepada ekonomi berteknologi tinggi dan
berasaskan pengetahuan;
- Meningkatkan kualiti sumber manusia bagi
memenuhi keperluan ekonomi yang diasaskan
kepada nilai ditambah yang lebih tinggi;
- Membangunkan masyarakat yang lebih adil dengan
agihan kekayaan dan pembangunan samarata;
- Menanam nilai-nilai hidup yang sesuai dengan
kecapaian tinggi semua kaum, dan
- Meningkatkan kerjasama antarabangsa bagi
kesejahteraan.
Memperkukuhkan Prestasi Ekonomi Makro
Kerajaan akan menguruskan ekonomi makro secara berhemat
bagi memastikan asas ekonomi makro seperti inflasi yang
rendah, tabungan yang mencukupi, kedudukan imbangan
pembayaran yang sihat, kadar pertukaran yang stabil dan
kedudukan fiskal yang berhemat terus diperkukuhkan.
Usaha juga akan dibuat untuk memperluaskan asas ekonomi,
membangunkan sektor kewangan dan pasaran modal yang lebih
cekap serta memperbaiki risiko pengurusan dan pentadbiran
korporat.
Prospek ekonomi makro dijangka lebih baik untuk dua tahun
yang akan datang. KDNK sebenar dijangka tumbuh pada kadar
purata 6.0 peratus setahun selaras dengan keluaran
potensi ekonomi dalam jangka panjang. Kadar pertumbuhan
ini akan mengembalikan kita ke landasan asal untuk
mencapai sasaran pembangunan dalam Dasar Wawasan Negara
dan Wawasan 2020. Berdasarkan kadar pertumbuhan ini,
Keluaran Negara Kasar per kapita akan meningkat pada
purata 4.4 peratus kepada RM15,600 dan kuasa beli pariti
meningkat dengan lebih tinggi sebanyak 5.5 peratus serta
mencapai AS10,400 dolar pada tahun 2005.
Pertumbuhan dijangka disokong oleh permintaan dalam
negeri dan pertumbuhan ekonomi dunia yang berterusan.
Permintaan swasta akan menjadi peneraju kepada ekonomi
Malaysia selaras dengan dasar yang menggalakkan sektor
swasta untuk menerajui pertumbuhan ekonomi. Kita
menjangkakan pelaburan swasta akan pulih dan tumbuh 12
peratus setahun berikutan permintaan dalam dan luar
negeri yang semakin baik. Perusahaan Kecil dan Sederhana
(PKS) akan dijadikan pemangkin untuk menggiatkan
pelaburan dalam negeri. Kita mahu melihat PKS memainkan
peranan yang penting dalam ekonomi seperti di negara
Jepun, Korea Selatan dan Taiwan. Untuk memajukan PKS di
Malaysia, usaha bersepadu akan dibuat untuk meninggikan
kemahiran teknologi, menggalakkan penggunaan ICT secara
meluas serta meningkatkan kemampuan mencipta dan
membangunkan produk baru berjenama sendiri. Usaha juga
akan terus diambil untuk mempertingkatkan pencapaian PKS
terhadap kemudahan pembiayaan, termasuk menyediakan
kemudahan pembiayaan yang dibentuk sesuai dengan
keperluan khusus mereka.
Sementara kita akan terus menggalakkan pelaburan asing
langsung, perhatian yang lebih akan diberi kepada
pelaburan tempatan. Pertanian, terutamanya ternakan
lembu, kambing, ikan air tawar dan air masin, ladang
tanaman campuran mempunyai potensi yang besar. Pelabur
dalam bidang-bidang ini akan dibantu dan diberi insentif
terutama yang bertujuan keluaran untuk eksport. Demikian
juga industri fabrikasi logam dan eksport kecekapan dalam
bidang pembangunan infrastruktur. Kerajaan akan
bekerjasama dengan kontraktor Malaysia untuk mendapat dan
melaksanakan projek di luar negara.
Penggunaan swasta dijangka tumbuh pada kadar tujuh
peratus disebabkan keyakinan pengguna yang berterusan dan
pendapatan boleh guna yang meningkat. Dasar fiskal dan
kewangan yang lebih baik, peluang pekerjaan yang cerah,
pemulihan dalam permintaan luar negeri, harga komoditi
yang lebih baik dan kesan positif keuntungan pasaran
saham yang cergas akan menggalakkan penggunaan oleh
swasta. Dasar kita untuk mengekalkan kadar faedah dan
inflasi yang rendah akan meningkatkan permintaan terhadap
barangan tahan lama.
Bagaimanapun, Kerajaan akan mengurangkan pelaburan awam
kepada tahap yang lebih sihat dalam tempoh dua tahun akan
datang berikutan dengan jangkaan pemulihan pelaburan
sektor swasta dan pertumbuhan penggunaan awam yang lebih
baik.
Dengan prospek perdagangan dunia yang semakin baik,
eksport Malaysia dijangka meningkat dan berkembang
sebanyak 7.4 peratus setahun. Berikutan dengan ini
lebihan akaun dagangan akan dapat dikekalkan dalam tempoh
kajian semula. Defisit akaun perkhidmatan akan
berkurangan kerana aliran masuk yang tinggi melalui
sektor pelancongan, pendidikan, pengangkutan, kewangan,
kesihatan dan perkhidmatan profesional. Bagi tempoh akhir
Rancangan, lebihan akaun semasa dijangka terus dapat
dikekalkan pada tahap 10 peratus daripada KNK pada tahun
2005.
Sektor pembuatan dan perkhidmatan akan terus menjadi
penyumbang utama kepada pertumbuhan. Sektor pembuatan
dijangka kembali kepada paras pertumbuhan yang tinggi
iaitu 7.8 peratus setahun berikutan permintaan yang
kembali sihat dalam sektor kecil elektronik dan elektrik
serta kelengkapan pengangkutan. Sektor perkhidmatan
dijangka berkembang sebanyak 6.0 peratus setahun,
disumbang terutamanya oleh sektor kecil kewangan,
insurans, harta tanah dan perkhidmatan perniagaan;
perdagangan borong dan runcit, pelancongan, hotel dan
restoran, pengangkutan, penyimpanan dan komunikasi.
Meningkatkan Daya Saing dan Ketahanan
Sebagaimana telah saya nyatakan dalam ucapan Bajet 2004,
berasaskan laporan World Competitiveness Year Book 2003,
Malaysia menduduki tangga keempat negara paling berdaya
saing di kalangan negara berpenduduk lebih 20 juta.
Pencapaian ini merupakan kemajuan besar bagi daya saing
negara daripada kedudukan kesepuluh pada tahun 2001 dan
kedudukan keenam pada tahun 2002. Daripada segi prestasi
ekonomi, kecekapan pemerintahan Kerajaan, pengurusan
perniagaan serta infrastruktur, Malaysia adalah di
kalangan sepuluh negara teratas.
Kita boleh berbangga dengan pencapaian kita akan tetapi
kita tidak boleh berasa terlalu selesa dan alpa dengan
pencapaian tersebut. Kita harus ingat bahawa walaupun
kita adalah negara perdagangan global yang besar tetapi
sumbangan dagangan kepada ekonomi negara agak kecil. Ini
adalah kerana peratusan yang besar eksport dan import
kita dimiliki oleh pelabur asing. Sumbangan kepada
pendapatan kita tidaklah seimbang dengan saiz dagangan
mereka. Justeru itu kita akan memberi galakan dan
tekanan kepada industri milik tempatan yang menyumbangkan
lebih banyak kepada pertumbuhan ekonomi negara.
Kebolehan kita dalam bidang industri telah meningkat dan
menjadi lebih canggih. Kita sekarang mampu mengeluarkan
hampir semua barangan buatan yang dieksport oleh kita dan
lebih dari itu. Jepun, Korea dan China membeli atau
mempelajari teknologi asing dan mengadakan perusahaan
mereka sendiri. Dan mereka berjaya. Kita sekarang mampu
berbuat demikian. Di samping terus menggalakkan
pelaburan asing, kita hendaklah berusaha supaya pelaburan
tempatan ditingkatkan.
Untuk ini Kerajaan akan mengambil inisiatif secara lebih
tersusun untuk mewujudkan suasana mesra perniagaan yang
dapat menjana kekayaan. Kita akan terus berusaha untuk
mengurangkan kos menjalankan perniagaan, mengkaji semula
struktur insentif, memperbaiki perolehan pasaran dan
memastikan bekalan sumber manusia yang sejajar dengan
perubahan teknologi dan permintaan pasaran. Kita juga
perlu meningkatkan penggunaan keupayaan infrastruktur
yang telah dibina dengan lebih tinggi bagi meningkatkan
kecekapan dan produktiviti ekonomi yang lebih luas. Di
mana perlu, Kerajaan akan terus menyediakan infrastruktur
fizikal yang baru dan terkini.
Sebagaimana telah diumumkan dalam Pakej Strategi Baru
pada bulan Mei tahun ini, Kerajaan beriltizam untuk
melonggarkan peraturan dan memperbaiki sistem
penyampaian. Ianya akan memudahkan lagi pelaburan,
mempercepatkan proses kelulusan di setiap peringkat
pentadbiran, meringkaskan proseidur, mengukuhkan
kemampuan dan keupayaan sumber manusia, meluaskan
penggunaan teknologi maklumat dan komunikasi (ICT),
memastikan pematuhan piagam pelanggan di samping
mengukuhkan keutuhan pengurusan dan tadbir urus.
Namun untuk mengalih strategi pertumbuhan daripada yang
berasas input kepada yang berasaskan produktiviti tetap
akan memakan masa. Dalam tempoh kajian semula, sumbangan
produktiviti faktor keseluruhan (TFP) atau Total Factor
Productivity kepada pertumbuhan KDNK adalah 25.5 peratus
manakala selebihnya disumbangkan oleh input buruh dan
modal. Kita perlu menekankan bahawa dalam jangka
sederhana dan panjang, kemajuan dalam TFP akan menjadi
lebih penting dalam memacu pertumbuhan yang berterusan
berbanding kadar pelaburan yang tinggi.
Kajian produktiviti di peringkat firma baru-baru ini
mendapati bahawa terdapat variasi yang besar dalam
prestasi produktiviti di kalangan industri. TFP yang
tinggi dicatatkan di kalangan firma yang besar,
berteknologi canggih, yang mengeksport dan terlibat
dengan FDI. Juga didapati firma yang mempunyai
produktiviti yang tinggi akan tumbuh lebih cepat. Oleh
itu, syarikat-syarikat seharusnya memberi lebih keutamaan
untuk meningkatkan produktiviti dan kecekapan. Mereka
harus memperkuatkan teknologi baru, membuat pembaharuan
dan memulakan P&P, mempertingkatkan penggunaan ICT di
dalam operasi dalaman dan luaran mereka, mengurangkan kos
pengeluaran dan meningkatkan kualiti barang dan
perkhidmatan mereka. Produktiviti buruh perlu
ditingkatkan dengan meningkatkan kemahiran secara
berterusan dan memperbaiki kemahiran keusahawanan dan
pengurusan. Firma juga perlu beralih kepada sistem upah
yang dikaitkan dengan produktiviti.
Meneruskan Agenda Pengagihan
Sebelum Dasar Ekonomi Baru diperkenalkan, kemiskinan di
Malaysia berada pada kadar 52.4 peratus pada tahun 1970.
Semasa pembentangan Kajian Separuh Penggal Rancangan
Malaysia Keempat pada tahun 1983, tahap kemiskinan masih
tinggi iaitu kira-kira 21 peratus. Kini, sukacita saya
menyatakan bahawa tahap kemiskinan negara telah
berkurangan kepada 5.1 peratus pada tahun 2002 dan kita
menjangkakan kemiskinan mutlak dapat dibasmi sepenuhnya
pada tahun 2005. Daripada segi pendapatan isirumah,
purata di Malaysia telah meningkat sebanyak tiga kali
ganda daripada RM1,098 sebulan pada tahun 1983 kepada
RM3,011 sebulan pada tahun 2002. Kenaikan mendadak ini
tidak terlihat di mana-mana negara lain.
Daripada angka-angka ini adalah jelas program pembangunan
dan pengurangan kemiskinan oleh Kerajaan berjaya mencapai
matlamatnya. Tetapi apabila kemiskinan sudah dapat
dihapuskan kita perlu tingkatkan paras pendapatan
kemiskinan supaya usaha akan terus dibuat untuk menaikkan
pendapatan mereka yang berada di bawah paras kemiskinan
yang baru.
Oleh itu Kerajaan akan terus melaksanakan Skim
Pembangunan Kesejahteraan Rakyat (SPKR) melalui projek
yang dapat menjana pendapatan yang lebih tinggi. Tetapi
rakyat sendiri perlu bantu dengan menguasai kecekapan dan
ilmu serta sanggup bekerja dengan lebih rajin dan tekun.
Antara program yang akan diteruskan termasuklah Program
Pembangunan Bersepadu Desa Terpencil, Program Pembangunan
Minda Insan, Program Bantuan Perumahan dan Skim ASB-
Sejahtera.
Sebuah kajian khas pendapatan isirumah sedang dijalankan
untuk menentukan keadaan kemiskinan sebenar, tahap
pendapatan dan kualiti hidup golongan minoriti Bumiputera
di Sabah dan Sarawak. Fasa pertama kajian yang meliputi
sembilan golongan minoriti telah siap dan ia mendapati
tahap kemiskinan adalah tertinggi di kalangan kaum
Rungus, Sulu dan Orang Sungei di Sabah dan Penan, Kenyah
dan Kajang di Sarawak. Di Semenanjung orang asli adalah
antara yang termiskin. Berdasarkan kajian ini, Kerajaan
sedang merumuskan program yang lebih tertumpu kepada
menaikkan taraf hidup masyarakat yang tinggal di kawasan
pedalaman dan terpencil di Sabah dan Sarawak dan orang
asli di Semenanjung.
Selain daripada program Kerajaan untuk membasmi
kemiskinan, badan bukan kerajaan (NGO) dan sektor swasta
perlu memperluaskan aktiviti dan liputan program mereka
dalam membantu golongan miskin.
Yang terpenting dalam usaha ini ialah mewujudkan peluang
pekerjaan, memberi pendidikan dan latihan. Bantuan
subsidi adalah pendekatan yang menghakiskan jatidiri dan
kejayaan usaha untuk membangunkan masyarakat Malaysia
yang berdayatahan. Kerajaan akan mengurangkan subsidi
secara beransur-ansur.
Isu ketidakseimbangan pendapatan di antara dan di
kalangan kumpulan etnik, kumpulan pendapatan, wilayah dan
negeri akan terus ditangani. Kini jarak antara
pendapatan yang tertinggi dan yang terendah dalam
Kerajaan telah dikurangkan. Di waktu merdeka dicapai
gaji pegawai tertinggi Kerajaan adalah 78 kali ganda
berbanding dengan kakitangan yang terendah. Demikian
juga jarak pendapatan tinggi dan rendah swasta. Sekarang
gaji tertinggi pegawai Kerajaan hanya 29 kali ganda
berbanding gaji yang terendah.
Berkenaan dengan penyusunan semula masyarakat, semua
kumpulan etnik telah mencatat peningkatan hak milik modal
saham dalam tempoh kajian semula. Hak milik modal saham
Bumiputera telah meningkat daripada RM63 bilion pada
tahun 2000 kepada RM73.2 bilion pada tahun 2002, iaitu
mencatat kadar pertumbuhan 7.8 peratus setahun. Walau
bagaimanapun, peratusan ekuiti saham Bumiputera telah
berkurangan sedikit daripada 18.9 peratus pada tahun 2000
kepada 18.7 peratus pada tahun 2002. Syarikat dan
perniagaan Bumiputera masih terlalu rapuh dan mudah
dirosakkan oleh faktor-faktor seperti kegawatan dan
pertumbuhan ekonomi yang rendah. Peratusan hak milik
modal saham masyarakat Cina telah meningkat kepada
RM159.8 bilion pada tahun 2002, berkembang pada kadar
11.2 peratus setahun dalam tempoh kajian semula.
Sementara itu, ekuiti masyarakat India telah meningkat
kepada hampir RM6 bilion pada tahun 2002, dengan kadar
pertumbuhan sebanyak 7.6 peratus.
Kerajaan menyedari bahawa usaha untuk meningkatkan ekuiti
Bumiputera dalam tempoh akhir Rancangan akan menjadi
lebih mencabar terutamanya berikutan globalisasi dan
liberalisasi pasaran yang lebih luas. Sehubungan itu,
lebih banyak usaha diperlukan untuk menyediakan peluang
kepada Bumiputera dalam sektor terpilih sekiranya sasaran
30 peratus ekuiti Bumiputera menjelang tahun 2010 ingin
dicapai. Untuk itu, Kerajaan akan menubuhkan sebuah
institusi pelaburan yang baru, Dana Harapan untuk menarik
dan menggerakkan sumber kewangan Bumiputera. Langkah ini
akan membolehkan pengenalan keluaran unit amanah yang
inovatif dan mengembangkan lagi peluang pelaburan untuk
Bumiputera. Di samping itu, Kerajaan akan memberikan
sekurang-sekurangnya 60 peratus daripada perolehan dan
kerja kontrak dalam projek Kerajaan kepada Bumiputera
yang menunjuk kecekapan dan bersikap bertanggungjawab
dalam melaksanakan kontrak yang diberi kepada mereka.
Sebagai sebahagian daripada usaha penyusunan semula,
penekanan telah juga diberikan untuk menyusun semula
pekerjaan bagi memastikan corak pekerjaan dapat
mencerminkan komposisi etnik dan negara. Kita telah
menyaksikan bahawa terdapatnya peningkatan dalam
penyertaan Bumiputera dalam kategori pekerja profesional,
pengurusan dan pekerjaan berpendapatan tinggi yang lain.
Bagi lapan pekerjaan professional terpilih, iaitu
akauntan, arkitek, doktor, doktor gigi, doktor haiwan,
jurutera, juruukur dan peguam, nisbah bilangan Bumiputera
yang berdaftar telah meningkat daripada 35.5 peratus pada
tahun 2000 kepada 37.2 peratus pada tahun 2002.
Pendidikan dan latihan akan kekal sebagai pendekatan
terpenting untuk mencapai objektif penstrukturan semula
pekerjaan. Bantuan akan diberi kepada pelajar Bumiputera
yang berkelayakan untuk menuntut di institusi pendidikan
tinggi awam dan swasta, terutamanya dalam bidang sains,
ICT dan kursus professional. Pendidikan moral dan semaian
nilai-nilai hidup yang mulia akan dipupuk supaya budaya
yang sesuai dengan kejayaan diterap dan diamal oleh
mereka. Langkah untuk meningkatkan penglibatan bukan
Bumiputera di perkhidmatan awam akan diteruskan
terutamanya dalam profesion yang kurang diceburi bukan-
Bumiputera seperti perguruan, kejururawatan, polis dan
tentera. Kita mengambil maklum, bahawa bukan Bumiputera
telah diwakili sepenuhnya dalam profesion yang lain.
Kerajaan juga akan terus melaksanakan pelbagai program
dan memberikan bantuan untuk membangunkan Masyarakat
Perdagangan dan Perindustrian Bumiputera (MPPB) yang
berdaya saing dan berdaya tahan. Pakej program seperti
Program Pembangunan Vendor, Program Pembangunan Francais,
Skim Modal Teroka dan usahasama yang telah memberi
penekanan kepada pengurusan berkualiti, kecekapan dan
etika perniagaan yang baik akan digalakkan untuk membantu
membangunkan MPPB.
Mempercepatkan Peralihan Kepada Ekonomi Berasaskan
Pengetahuan dan Teknologi Tinggi
Maklumat dan pengetahuan telah menjadi semakin penting
untuk menghasilkan pertumbuhan ekonomi yang mapan,
mengekalkan daya saing dan merubah cara pentadbir,
industri dan individu mengendalikan urusan mereka. Kita
telah memulakan usaha untuk beralih daripada ekonomi
berasaskan input kepada ekonomi berasaskan pengetahuan
dan produktiviti pada pertengahan tahun 1990an.
Kita meletakkan asas bagi ekonomi berasaskan maklumat dan
pengetahuan dengan penggubalan Agenda IT Negara dan
penubuhan Koridor Raya Multimedia. Rangka Rancangan
Jangka Panjang Ketiga pada tahun 2001 telah mengulangi
iltizam Kerajaan untuk mengambil pendekatan yang
menyeluruh untuk menggerakkan peralihan kepada ekonomi
berasaskan maklumat dan pengetahuan. Kita seterusnya
merangka Pelan Induk Ekonomi Berasaskan Pengetahuan pada
tahun 2002 yang mengandungi kesemua aspek yang diperlukan
untuk dilaksanakan bagi membolehkan peralihan ini,
termasuklah dalam bidang infrastruktur fizikal dan
institusi, keupayaan sains dan teknologi di samping
menangani isu jurang digital. Tekanan untuk
mempercepatkan lagi proses ini telah semakin bertambah
berikutan peningkatan persaingan global.
Walaupun Malaysia telah bersiap sedia untuk menerima
ekonomi berasas pengetahuan, aktiviti daya cipta tempatan
masih lagi ketinggalan. Keupayaan inovasi dan teknologi
di kalangan industri kita pada amnya adalah rendah.
Kebanyakan industri tempatan adalah hanya menggunakan
teknologi sedia ada atau yang diubahsuai. Kemajuan yang
dicapai oleh industri getah dan kelapa sawit hasil kajian
daripada penyelidik dan pembangunan tidak berkembang
kepada bidang industri pembuatan. Sekiranya industri
pembuatan terus dengan menunggu ciptaan orang lain,
mereka tetap akan tertinggal di belakang dan akan merosot
prestasi. Kerajaan beriltizam untuk memperkenalkan
insentif yang bersesuaian untuk menggalakkan dan
memperbaiki S&T serta keupayaan inovasi agar lebih banyak
firma Malaysia berupaya membuat peralihan teknologi untuk
menjadi pereka cipta.
Kerajaan pada tahun ini telah melancarkan Dasar Sains &
Teknologi II bertujuan untuk menyediakan rangka kerja
bagi menggalakkan langkah ini. Dasar ini telah
memperkenalkan beberapa dimensi baru dan penekanan untuk
mengukuhkan penyelidikan serta kapasiti dan keupayaan
teknologi, pengkomersialan hasil penyelidikan,
pembangunan sumber manusia, memupuk budaya sains, inovasi
dan keusahawanan di samping memastikan lebih banyak
penerapan dan penggunaan teknologi berlaku. Bagi
meningkatkan lagi pengkomersialan, penemuan P&P, langkah
akan dilaksanakan untuk meningkatkan kadar penyebaran
hasil penyelidikan yang dijalankan oleh institusi
penyelidikan awam dan universiti di samping meningkatkan
kerjasama sektor awam dan swasta. Saya ingin menyeru
sektor swasta untuk menyokong inisiatif Kerajaan dengan
melabur dalam P&P dan bekerjasama dengan institusi
pendidikan tinggi dan institusi penyelidikan.
Untuk memastikan penawaran sumber tenaga S&T berkualiti
yang mencukupi, pelajar terbaik akan digalakkan untuk
mengikuti program dalam sains tulen, termasuk di
peringkat selepas ijazah dan selepas doktor falsafah.
Biasiswa tambahan dan lain-lain bentuk bantuan kewangan
akan disediakan untuk tujuan ini. Kita akan juga terus
melonggarkan prosedur untuk mengambil pekerja asing
berkemahiran tinggi dalam sektor berintensifkan
teknologi.
Bioteknologi telah dikenalpasti sebagai salah satu bidang
penting yang akan menyumbang kepada peralihan Malaysia ke
arah negara maju menjelang tahun 2020. Untuk menyokong
pembangunan industri bioteknologi di Malaysia, tiga buah
makmal sementara telah ditubuhkan iaitu di bidang genomik
dan biologi molekular di UKM, bioteknologi pertanian di
MARDI dan nutraseutikal serta bioteknologi farmaseutikal
di UPM. Di samping itu, usahasama strategik dengan
Massachusetts Institute of Technology di bawah Program
Kerjasama Bioteknologi Malaysia-MIT telah menyediakan
asas bagi mempercepatkan pembangunan keupayaan dan
kapasiti P&P tempatan dalam bidang bioteknologi.
Malaysia mempunyai potensi untuk dibangun sebagai sebuah
hab serantau dan global bagi ICT dan multimedia. Dalam
tempoh kajian semula, Kerajaan telah melaksanakan usaha
bersepadu bagi mencapai matlamat ini. Beberapa perubahan
dasar telah dibuat untuk meliberalisasi dan menggalakkan
persekitaran yang berdaya saing dan dinamik untuk
pertumbuhan sihat bagi industri ICT dan multimedia.
Inisiatif ini telah berjaya merangsang pertumbuhan bagi
pelbagai perkhidmatan yang mempunyai nilai ditambah yang
tinggi, termasuklah aplikasi berasaskan suara, data dan
teks dan juga pasaran untuk perhubungan berasaskan
elektronik dan pusat data dalam negara.
Pelaburan kita dalam infrastruktur ICT berkualiti tinggi
telah membantu meningkatkan daya tarikan Malaysia sebagai
lokasi yang diutamakan untuk MNC menubuhkan ibu pejabat
operasi, pusat perolehan antarabangsa, pusat pengagihan
serantau, pusat logistik bersepadu, dan pusat P&P. Bagi
mempercepatkan pembangunan Malaysia sebagai hub ICT,
dalam tempoh kajian semula National ICT Strategic Roadmap
akan disediakan, di samping memperluaskan infrastruktur
telekomunikasi.
Koridor Raya Multimedia, yang telah dilancarkan tujuh
tahun lalu, telah berjaya mempergiatkan pembangunan
industri yang berkait dengan ICT. Pada akhir bulan
September 2003, sebanyak 903 syarikat telah diberikan
status MSC, termasuk 59 syarikat bertaraf dunia dan 277
syarikat milik asing. Jumlah jualan syarikat bertaraf MSC
telah meningkat kepada RM 3.63 bilion pada tahun lepas
dengan jualan eksport bernila RM 620 juta.
Kita juga telah meletakkan rangka kerja bertaraf dunia
dengan menggubal undang-undang siber dan menjadikan
Cyberjaya dan Putrajaya sebagai bBandar bistari utama di
dunia. Dalam Mesyuarat Penasihat Antarabangsa ketujuh
yang diadakan baru-baru ini, MSC telah menerima sokongan
dan pujian kerana kemajuan luar jangkaan daripada anggota
badan tersebut. Dalam tempoh fasa kedua yang akan
berakhir pada tahun 2010, MSC akan disambungkan dengan
bandar siber yang lain di dunia
Semasa negara sedang bergerak ke arah pembangunan ICT,
kita sentiasa sedar akan perlunya untuk mengurangkan
jurang digital di antara lokasi dan masyarakat. Ini
adalah untuk memastikan supaya mereka yang berada di
kawasan luar bandar dan terpencil tidak akan ketinggalan
dalam proses peralihan ini. Kerajaan telah melipat-
gandakan usaha untuk menyediakan kemudahan ICT dan
capaian internet untuk kumpulan ketinggalan termasuk
menubuhkan 16 pusat Internet Desa dan 15 pusat InfoDesa
di seluruh negara.
Untuk mengurangkan lagi jurang digital, Rangka Kerja
Jurang Digital Negara akan dirumus bagi menyediakan garis
panduan terhadap pelaksanaan projek dan mengelakkan
pertindihan kerja. Penguasaan Bahasa Inggeris disemua
peringkat serta penggunaan bahasa inggeris untuk
pelajaran sains dan matematik dipercayai akan menyumbang
kepada usaha ini.
Pembangunan Sumber Manusia
Modal manusia adalah kunci masa depan kita. Mewujudkan
tenaga kerja yang berdaya saing secara global ialah asas
kepada peningkatan daya saing dan tarikan pelaburan baru.
Untuk tujuan ini, pembangunan sumber manusia akan
menumpukan kepada tiga dimensi iaitu, pembangunan
pengetahuan, pencapaian kemahiran dan penanaman nilai
positif. Membangunkan pekerja yang berpendidikan tinggi
dan mempunyai kemahiran yang pelbagai tidak semestinya
menjamin produktiviti yang tinggi kerana adalah juga
penting bagi pekerja berkenaan mempunyai etika kerja yang
baik di semua peringkat.
Sesungguhnya kejayaan atau kegagalan sesuatu bangsa
mempunyai kaitan yang rapat dengan budaya iaitu jumlah
nilai-nilai yang dipegang dan diamal oleh bangsa itu.
Oleh itu kerajaan akan berusaha untuk membentuk budaya
bangsa Malaysia yang bersikap positif terhadap kerja,
berdisiplin, rajin dan bertanggungjawab. Jika budaya ini
diserapkan, semua rakyat Malaysia samada di desa atau di
bandar, daripada apa jua kumpulan etnik akan menikmati
kehidupan yang selesa dan sejahtera.
Justeru itu pusat-pusat latihan dan pendidikan akan
memasukkan pengajaran berkenaan budaya dan kesannya
semasa memberi latihan kemahiran dan didikan.
Kita sedar bahawa mata pelajaran Sains dan Matematik amat
penting dalam mempengaruhi perubahan teknologi. Oleh itu,
penekanan yang lebih akan diberikan kepada kedua mata
pelajaran ini. Selain daripada menggunakan Bahasa
Inggeris sebagai bahasa pengantar, pengajaran dan
pembelajaran mata pelajaran ini di sekolah akan menjadi
lebih menarik dengan menggunakan bahan kursus elektronik
berorientasikan tempatan dan memberi penekanan besar
kepada kerja amali dalam sains.
Matlamat kita ialah untuk terus meningkatkan kualiti
tenaga kerja. Pada tahun 2010, 35 peratus tenaga buruh
akan memiliki kelayakan di tahap tertiari, iaitu dua kali
lebih tinggi berbanding dengan 17.1 peratus pada masa
kini. Sasaran ini masih lagi rendah berbanding kadar di
sesetengah negara maju pada masa kini seperti Amerika
Syarikat 41 peratus, Finland 36 peratus, Ireland 43
peratus dan Jepun 36 peratus.
Bagi memenuhi permintaan terhadap pendidikan tertiari,
khususnya dalam bidang teknikal, di samping mengembangkan
keupayaan universiti yang sedia ada, kita kini telah
menubuhkan kolej universiti. Kolej universiti ini
menumpukan kepada bidang pengajian kejuruteraan dan
teknologi dan memberi penekanan kepada pengalaman hands-
on dengan menggunakan pendekatan pembelajaran secara
amali dan experiential. Kita dapati bahawa kumpulan
siswazah yang pertama kali dihasilkan oleh kolej
universiti mudah mendapat pekerjaan.
Memandangkan kapasiti sektor awam yang terhad, sektor
swasta perlu terus meluaskan pembabitan dalam pendidikan
dan latihan. Pengurangan kadar faedah dan penyemakan
semula bayaran balik pinjaman Perbadanan Tabung
Pendidikan Tinggi Nasional seperti yang diumumkan dalam
Bajet 2004 akan membolehkan lebih ramai calon yang
berkelayakan melanjutkan pelajaran di peringkat tertiari.
Peruntukan tambahan sebanyak RM500 juta telah disediakan
kepada Tabung Pembangunan Kemahiran untuk membolehkan
lebih ramai calon mengikuti latihan kemahiran. Garis
panduan untuk penyediaan pinjaman telah dikaji semula
untuk memastikan keberkesanan tabung ini.
Pertumbuhan ekonomi yang perlahan dalam tempoh kajian
semula telah mengakibatkan peningkatan jumlah siswazah
yang menggangur. Bagi mengurangkan keadaan ini dan
mengambil faedah daripada pasaran pekerjaan yang kurang
aktif, Kerajaan telah melancarkan program latihan yang
khusus pada tahun 2001 untuk terus mempelbagai dan
meningkatkan pengetahuan dan kemahiran siswazah tersebut.
Di bawah Pakej Strategi Baru dan Bajet 2004, Kerajaan
telah menyediakan dana tambahan untuk latihan dan
insentif cukai ke atas kos yang ditanggung oleh majikan
untuk mengambil siswazah ini. Untuk terus meningkatkan
peluang pekerjaan kepada siswazah, institusi pendidikan
tinggi akan mengiatkan usaha untuk melengkapkan soft
skill mereka seperti kebolehan berkomunikasi, kerja
berpasukan dan keupayaan menyelesaikan masalah.
Dihampir semua negara di dunia kefasihan dalam Bahasa
Inggeris dianggap begitu penting sehingga pembelajaran
bahasa ini diberi keutamaan. Jika kita ingin bersaing
untuk mendapat pekerjaan, kita juga perlu memberi tekanan
yang sama. Oleh kerana itu, pelajaran Bahasa Inggeris,
Sains dan Matematik ditekankan dan diajar dalam bahasa
berkenaan. Penguasaan bahasa-bahasa lain juga
digalakkan. Dalam zaman ini tiap seorang yang ingin
kejayaan perlu menguasai sekurang-kurangnya dua bahasa.
Latihan di tempat kerja akan dijadikan sebahagian penting
dalam sistem penyampaian latihan untuk memastikan latihan
kemahiran lebih berorientasikan keperluan pasaran.
Pelaksanaan pendekatan latihan berkembar yang disesuaikan
mengikut keperluan tempatan, akan memastikan kemahiran
dan pengetahuan pekerja sentiasa dikemas kini untuk
menyamai dengan proses pengeluaran yang semakin moden dan
canggih yang digunakan oleh firma. Pendekatan latihan
ini, yang membabitkan latihan di institusi latihan dan
tempat kerja, akan menyumbang kepada peningkatan peluang
latihan untuk lepasan sekolah dan pekerja.
Pendidikan telah dikenalpasti sebagai industri eksport
dan sumber penting kepada pendapatan tukaran asing.
Sehubungan dengan ini, institusi pengajian tinggi swasta
harus mewujudkan pengkhususan dalam bidang pengajian
tertentu dan mengambil peluang daripada usaha untuk
menggalakkan Malaysia sebagai pusat pendidikan serantau
yang unggul. Kita akan memperkenalkan langkah yang sesuai
untuk menggalakkan persaingan di kalangan institusi
pengajian tinggi supaya mereka boleh muncul sebagai
universiti utama dan terkemuka setanding dengan taraf
Cambridge di Britain, Harvard di Amerika Syarikat dan
Waseda di Jepun. Empat pejabat penggalakan pendidikan
telah dibuka untuk menyokong inisiatif sektor swasta
mendapat pelajar negara lain.
Meningkatkan Kecekapan Perbelanjaan Sektor Awam
Kerajaan akan terus mengamalkan dasar fiskal yang
berhemat dalam tempoh akhir Rancangan. Disiplin fiskal
akan dipertingkatkan dengan mengamalkan kawalan kos yang
ketat. Langkah ini adalah bagi mencegah peningkatan kos
dan memastikan projek pembangunan benar-benar memberi
nilaian wang seperti yang dibelanjakan. Tujuan
melaksanakan projek pembangunan adalah untuk memberi
faedah kepada rakyat. Sementara ia juga dapat
menguntungkan kontraktor tetapi tidaklah sehingga
merugikan rakyat seperti yang berlaku kepada pembinaan
makmal komputer.
Sehubungan itu, Kerajaan tidak akan bertolak ansur lagi
dengan kontraktor yang gagal menyiapkan projek mengikut
masa dan dengan mengikut kualiti sebagaimana
dipersetujui. Kerajaan tidak akan teragak-agak untuk
menamatkan kontrak bagi kontraktor yang tidak mematuhi
syarat, serta menyenarai hitam dan menghalang mereka
daripada menyertai tender di masa hadapan. Ini adalah
bagi memastikan hanya mereka yang mempunyai rekod bersih,
boleh dipercayai dan mampu menyiapkan projek sahaja
diberi peluang lagi untuk membuat tawaran bagi kontrak
Kerajaan.
Sebagai langkah untuk menyekat kenaikan kos projek
pembangunan, Kerajaan telah memutuskan bahawa projek
tidak lagi akan dilaksanakan secara rundingan terus,
kecuali projek yang benar-benar perlu dan dalam keadaan
tertentu. Kontrak untuk projek pembangunan akan hanya
dilaksanakan sama ada secara tender terbuka atau tender
terhad kerana sekarang sudah ada ramai Kontraktor
bumiputra yang cekap dan mereka perlu bersaing sesama
mereka untuk mendapat kontrak. Bagi mengawal kos, semua
projek hendaklah dirujuk kepada Jawatankuasa Kecil
Piawaian dan Kos.
Kerajaan akan hanya melaksanakan projek secara fast track
sekiranya faktor masa adalah amat penting. Bilangan
projek yang akan dilaksanakan melalui pendekatan ini
dijangka akan berkurangan apabila keupayaan perancangan
kita diperbaiki dan bajet dua tahun diperkenalkan. Bagi
projek yang dilaksanakan melalui pendekatan reka bentuk
dan bina, kita akan melantik perunding berasingan
daripada pereka bentuk kontraktor yang membuat tawaran.
Seperti mana telah saya nyatakan sebelum ini, dalam
tempoh tiga tahun pertama Rancangan Malaysia Kelapan,
Kerajaan terpaksa mengambil langkah kitaran balas atau
counter cyclical untuk membendung kesan daripada
pertumbuhan ekonomi dunia yang perlahan dan kelembapan
aktiviti sektor swasta. Hasil daripada tindakan dasar
fiskal yang mengembang, 99.3 peratus daripada siling asal
perbelanjaan pembangunan Rancangan Malaysia Kelapan
sebanyak RM110 bilion akan habis dibelanjakan menjelang
akhir tahun ini. Oleh itu, Kerajaan bercadang untuk
menambah siling pembangunan Rancangan Malaysia Kelapan
sebanyak RM50 bilion kepada RM160 bilion. Penambahan ini
bermaksud bahawa bagi dua tahun yang akan datang, purata
perbelanjaan pembangunan adalah sebanyak RM25.4 bilion
setahun, iaitu bersamaan dengan purata paras perbelanjaan
pembangunan tahunan sebelum ekonomi mengalami kelembapan.
Dalam tempoh kajian semula, defisit fiskal telah
dikekalkan pada tahap 5.5 peratus daripada KDNK. Kita
bernasib baik kerana keadaan kewangan negara membolehkan
penggunaan pendekatan fiskal yang proaktif untuk
mengurangkan kesan buruk daripada perkembangan luar
negara. Ini adalah kerana pengurusan kewangan kita yang
kukuh dan berhemat di masa lalu. Kerajaan akan terus
mengekal defisit dan hutang di paras yang tidak
membebankan. Sehubungan itu, defisit fiskal dijangka
berkurangan kepada 1.8 peratus daripada KDNK pada tempoh
akhir Rancangan.
Untuk mengoptimumkan pertumbuhan yang boleh dijana
daripada baki peruntukan Rancangan, Kerajaan akan
mensyaratkan bahawa perlaksanaan projek pembangunan
tersebut hendaklah menggunakan bahan dan komponen
tempatan secara maksimum dan dengan itu akan mengurangkan
pengaliran tukaran wang asing keluar. Projek yang dipilih
adalah projek yang dapat memberi faedah maksimum dan
mempunyai rantaian yang kuat dengan ekonomi tempatan
supaya dapat memaksimumkan kesan pengganda.
Daripada jumlah peruntukan yang dipinda sebanyak RM160
bilion, lebih daripada 80 peratus adalah untuk sektor
ekonomi dan sosial. Pendidikan dan latihan akan menerima
peruntukan tertinggi, sebanyak lebih daripada 25 peratus
daripada jumlah perbelanjaan pembangunan. Sektor
kesihatan akan menerima sebanyak 5.9 peratus, perumahan
sebanyak 3.9 peratus dan pihak berkuasa tempatan dan
perkhidmatan kebajikan sebanyak 5.0 peratus. Sebahagian
besar daripada peruntukan sektor ekonomi adalah untuk
pembangunan infrastruktur dan utiliti.
Meningkatkan Infrastruktur Untuk Menyokong Aktiviti
Ekonomi
Pembangunan infrastruktur dan utilliti akan terus
tertumpu kepada memperbaiki kecapaian ke kawasan kurang
maju, bidang rekreasi dan yang berpotensi untuk
dimajukan. Dalam tempoh kajian semula, Kerajaan telah
membelanjakan RM10.79 bilion untuk pembangunan jalan dan
jambatan. Ini termasuklah Lebuhraya Kedua Link Timur-
Barat di antara Titi Karangan dan Kupang dan Lebuhraya
Simpang Pulai-Gua Musang-Kuala Betis di antara Pos Blau
dan Kampung Kuala Betis. Beberapa projek menaik taraf
lebuhraya telah juga disiapkan seperti lebuhraya
Brinchang Lojing, lebuhraya Beaufort-Sindumin dan
lebuhraya Betong-Kayu Malam. Dengan ini rangkaian
lebuhraya telah meningkat sepanjang 2,140 km kepada
75,160 km.
Dalam tempoh akhir Rancangan, dana tambahan akan
diperuntukkan untuk mempercepatkan penyiapan projek jalan
raya utama, termasuklah Jalan Simpang Pulai-Gua Musang-
Kuala Berang, Jalan Bentong Kuala Lipis, Lebuhraya Rentas
Kedah Timur, Jalan Kuching-Serian, Jalan Nangoh-
Kanibongan, Jalan Sepulut Kalabakan dan Jalan Sipitang-
Tenom.
Dalam tempoh kajian semula, sistem pengurusan trafik yang
cekap telah dilaksanakan untuk meningkatkan pengaliran
lalu lintas di pusat bandar, termasuklah Sistem Maklumat
Pengangkutan Bersepadu di Kuala Lumpur dan Lembah Kelang.
Di samping itu, pelbagai langkah telah diambil untuk
meningkatkan kecekapan dan kemudahan pengangkutan awam di
samping untuk menggalakkan penggunaannya. Kerajaan juga
telah menggiatkan usaha untuk membentuk sistem
pengangkutan bandar yang bersepadu, cekap dan pelbagai
mod. Bilangan penumpang yang menggunakan sistem transit
aliran ringan di Kuala Lumpur telah bertambah semasa
tempoh kajian semula. Di samping itu, KL Monorail yang
menyediakan rangkaian aliran ringan dalam bandar
sepanjang 8.6 kilometer, telah memulakan operasinya pada
bulan Ogos 2003.
Dalam tempoh akhir Rancangan, Kerajaan akan memberi
keutamaan untuk memastikan kecapaian dan peralihan licin
di antara pelbagai jenis pengangkutan awam terutamanya di
Lembah Kelang. Pengangkutan awam pelbagai mod akan
dipertingkatkan dengan beroperasinya terminal
pengangkutan bersepadu. Pembinaan terminal bersepadu akan
beroperasi di Bandar Tasik Selatan dan Gombak iaitu di
kawasan pinggir Kuala Lumpur. Stesen bersepadu Sentul
akan dibina dengan penyertaan sektor swasta manakala
Landasan 1 Monorel Putrajaya akan disiapkan. Sebuah
Lembaga Pengangkutan Awam akan juga ditubuhkan untuk
merancang, menyelaras dan melaksana sistem pengangkutan
awam di bandar utama dan juga feri dan pengangkutan
melalui sungai yang lain.
Dalam tempoh kajian semula, Kerajaan telah memberi
tumpuan kepada usaha menggalakkan peningkatan penggunaan
pelabuhan tempatan, terutamanya Pelabuhan Klang dan PTP
(Pelabuhan Tanjung Pelepas) melalui pengembangan
kapasiti, menaik taraf dan peningkatan kemudahan
pelabuhan di samping memperbaiki kecekapan dan
produktiviti. Usaha juga telah dijalankan bagi
memperbaiki perkhidmatan sokongan maritim yang lain.
Beberapa projek yang berkaitan dengan pelabuhan telah
disiapkan, seperti dermaga tambahan di PTP, basin baru di
Pelabuhan Kuantan dan dermaga kontena tambahan dan
limbungan di Pelabuhan Barat. Jeti LNG yang ketiga telah
disiapkan di Pelabuhan Bintulu. Dasar Kabotaj telah juga
dikaji semula bertujuan untuk menggalakkan penggunaan
kapal tempatan bagi membawa penumpang dan kargo di antara
dua atau lebih destinasi di dalam negara.
Dalam tempoh akhir Rancangan, Kerajaan akan melipat
gandakan usaha bagi menggalakkan Pelabuhan Klang sebagai
hub mega dan distripark di samping PTP serta Senai
sebagai pusat pengumpulan dan penghantaran kargo maritim
dan udara. Pada masa yang sama, Kerajaan juga akan
meningkatkan tahap keselamatan pelayaran maritim dan
mengurangkan pencemaran laut dengan menubuhkan Agensi
Penguatkuasa Maritim Malaysia. Sebuah pusat latihan
maritim akan juga dibina di Pulau Indah, Pelabuhan Klang
sebagai pelengkap kepada Akademi Maritim Malaysia.
Langkah lain yang akan dilaksanakan termasuklah
pemasangan Sistem Pengenalan Automatik bagi memantau
pergerakan kapal di perairan Selat Melaka.
Dalam tempoh kajian semula, kapasiti lapangan terbang
telah diperluaskan dengan operasi komersial dua lapangan
terbang baru di Tawau dan Bintulu dan dengan siapnya
kerja menaik taraf beberapa lapangan terbang yang sedia
ada. Keselamatan penerbangan juga telah dipertingkatkan
melalui pemasangan alat bantuan pandu arah. Dalam tempoh
akhir Rancangan, Kerajaan akan terus memberi tumpuan
kepada langkah bagi meningkatkan penggunaan kemudahan
yang sedia ada, memperluaskan kapasiti di dalam bidang
khusus di samping meningkatkan kecekapan perkhidmatan.
Usaha akan dipergiatkan bagi menjadikan Lapangan Terbang
Antarabangsa KL (KLIA) sebagai hub penerbangan serantau.
Ini termasuklah usaha menarik lebih banyak syarikat
penerbangan antarabangsa ke KLIA di samping menggalakkan
syarikat penerbangan yang sedia ada untuk meningkatkan
kekerapan penerbangan mereka. Di samping itu, lapangan
terbang antarabangsa di Kuching dan Kota Kinabalu serta
lapangan terbang di Labuan, Alor Setar, Pulau Pangkor dan
Melaka akan juga dinaik taraf. Sebuah lapangan terbang
yang baru juga akan dibina di Pulau Tioman bagi menyokong
pembangunannya sebagai pulau peranginan bebas cukai.
Bagi pengangkutan rel, langkah telah diambil untuk
memperbaiki kualiti, kecekapan serta keselamatan
penumpang dan pengangkutan barangan dalam tempoh kajian
semula. Ini termasuk landasan berkembar elektrik,
memperbarui koc dan lokomotif serta stesen. Dalam tempoh
akhir Rancangan, projek landasan berkembar Rawang-Ipoh
akan disiapkan dan ini akan dapat mengurangkan masa
perjalanan tren penumpang dari Kuala Lumpur ke Ipoh dari
tiga jam setengah kepada dua jam. Pembinaan landasan
berkembar dari Ipoh ke Padang Besar dan Seremban ke Johor
Bahru juga dijangka dimulakan sebelum akhir tempoh
Rancangan. Keretapi Tanah Melayu Berhad akan terus
memperbaiki perkhidmatan pengangkutan barangan bagi
membolehkannya menjadi syarikat pengangkutan pelbagai mod
serantau yang utama yang dapat menghubungkan pengangkutan
darat, laut dan udara.
Bagi tenaga elektrik, kapasiti pengeluarannya telah
meningkat daripada 14,291 megawatt pada tahun 2000 kepada
18,562 megawatt pada tahun 2003. Peringkat Ini adalah
bagi memenuhi pertumbuhan permintaan di waktu puncak.
Liputan bekalan elektrik luar bandar juga telah bertambah
baik dalam tempoh kajian semula, di mana liputan bagi
Sabah meningkat daripada 67.1 peratus pada tahun 2000
kepada 69.8 peratus pada tahun 2003 dan bagi Sarawak
bekalan meningkat daripada 66.9 peratus kepada 77.3
peratus pada tahun 2003. Bagi tempoh akhir Rancangan,
sektor kecil tenaga akan memberi tumpuan kepada usaha
untuk memastikan bekalan elektrik yang mencukupi dan
berdaya harap di samping gabungan bahan bakar yang optima
bagi penjanaan tenaga. Kapasiti pengeluaran terkumpul
dijangka meningkat kepada 20,267 megawatt menjelang tahun
2005. Program pembekalan elektrik luar bandar akan
diteruskan dengan pelaksanaan kira-kira 850 projek. Ini
akan meningkatkan liputan bekalan elektrik luar bandar di
Sabah kepada 72.8 peratus dan di Sarawak kepada 80.8
peratus pada tempoh akhir Rancangan.
Dalam tempoh kajian semula, Kerajaan juga akan terus
mengambil langkah bagi memastikan pengurusan bekalan air
yang cekap. Beberapa projek pembangunan sumber air
termasuk Empangan Sungai Selangor, Projek Bekalan Air
Teluk Bahang/Batu Feringgi di Pulau Pinang, loji rawatan
air Fasa II Kuala Jelai dan Fasa III Sungai Terip di
Negeri Sembilan telah disiapkan dan membantu meningkatkan
kapasiti jumlah pengeluaran air negara sebanyak 12
peratus.
Bagi memastikan bekalan air yang berterusan, Kerajaan
akan mengambil langkah untuk meningkatkan kecekapan dan
pemuliharaan sistem bekalan air yang sedia ada dan
membangun sumber air baru. Bagi tujuan ini, Kerajaan
Persekutuan dengan persetujuan kerajaan-kerajaan negeri
akan memainkan peranan yang lebih aktif dalam program
perancangan, pengurusan dan penyelarasan sumber air
negara. Pembangunan sumber air akan dilaksanakan dengan
memberi tumpuan kepada Pengurusan Sumber Air Bersepadu.
Sistem pengurusan maklumat akan dibangunkan bagi
menggabungkan pangkalan data daripada semua pihak
berkuasa bekalan air. Di samping itu, pembinaan
Pemindahan Air Mentah Antara Negeri Pahang ke Selangor
akan dimulakan sebelum tempoh akhir Rancangan. Empangan
pelbagai guna Beris di Kedah dan Empangan Jus di Melaka
akan disiapkan pada tahun 2004 sementara Empangan Chereh
di Pahang akan disiapkan pada tahun 2005.
Dalam tempoh kajian semula, usaha pembangunan sektor
kecil pembentungan akan ditumpukan kepada usaha
memperbaiki perkhidmatan melalui pembinaan infrastruktur
baru di samping menaik taraf serta memulihkan sistem yang
sedia ada. Kerja modal dan pembaharuan telah dilaksanakan
bagi meningkatkan kualiti pengaliran keluar kumbahan ke
permukaan air dan dengan itu memperbaiki kualiti alam
sekitar. Program pembangunan modal bagi sistem
pembentungan akan diteruskan dalam tempoh akhir
Rancangan. Kerja pembinaan bagi Fasa 1 Projek
Pembentungan Kebangsaan akan bermula sementara proses
tender bagi Fasa 2 akan dimulakan. Projek di bawah Fasa 1
akan menyediakan kapasiti rawatan pembentungan tambahan
sebanyak 979,000 penduduk (population equivalent)
sekiranya siap pada tahun 2005. Suruhanjaya Sanitasi akan
juga ditubuhkan untuk merumuskan peraturan ekonomi serta
peraturan keselamatan bagi menjaga kepentingan awam dan
menggalakkan pembangunan sistem pembentungan serta
pengurusan sisa pepejal.
Negara telah banyak mencapai kemajuan dalam pembangunan
infrastruktur, di mana kini ianya hampir setaraf dengan
negara maju. Pemasangan, operasi serta penyelenggaraan
kemudahan ini tidak datang dengan percuma. Ianya
mempunyai kos. Kos ini hendaklah dibiayai bersama oleh
Kerajaan dan swasta. Sesungguhnya kerajaan tidak mampu
membangunkan semua kemudahan infrastruktur untuk
kesejahteraan rakyat daripada cukai yang dipungut. Jika
hendak ditunggu sehingga kerajaan mempunyai dana yang
cukup maka akan lewatlah kemudahan-kemudahan ini
diadakan. Justeru itu, pihak swasta perlu memainkan
peranan dan melabur. Mereka tidak mungkin melabur jika
pulangan yang berpatutan tidak diperolehi oleh mereka.
Pengguna mestilah sanggup membayar secara berpatutan
untuk khidmat yang diberi. Namun Kerajaan akan membantu
setakat yang kewangan Kerajaan mengizinkan. Sebenarnya
bayaran yang perlu dibayar oleh pengguna di Malaysia jauh
lebih rendah daripada yang dibayar oleh pengguna di
negara lain. Demi kepentingan semua pihak, pengguna
hendaklah terima konsep pengguna membayar atau "user
pays". Amatlah tidak adil jika mereka yang tidak
mengguna dipaksa membayar melalui cukai umum untuk
keselesaan mereka yang mengguna.
Membangunkan Sumber Pertumbuhan Baru Dalam Sektor
Pembuatan
Sektor pembuatan akan terus menghadapi cabaran persaingan
daripada ekonomi baru muncul. Namun sektor ini akan terus
memainkan peranan penting kepada pertumbuhan ekonomi.
Pada tahun 2003, sektor ini telah menyumbangkan 30.6
peratus kepada KDNK, 83.0 peratus kepada jumlah eksport
dan 27.8 peratus kepada jumlah pekerjaan. Kerajaan telah
mengambil pelbagai langkah bagi meminimumkan kesan buruk
daripada keadaan luaran dengan mengadakan pakej
rangsangan yang telah diperkenalkan dalam tempoh kajian
semula dan menyediakan insentif cukai serta meningkatkan
pembangunan sumber manusia. Dana untuk latihan dan
latihan semula telah diadakan bagi meninggikan
produktiviti dan kecekapan tenaga kerja.
Dengan mengambil kira cabaran luaran, adalah penting
sektor pembuatan mempercepatkan proses peralihan kepada
industri berteknologi tinggi dan berasaskan pengetahuan.
Sehubungan ini, Kerajaan akan memberi tumpuan kepada
usaha mengurangkan kearenah pentadbiran, mengkaji semula
proses kerja dan mempermudahkan proseidur serta
menyediakan insentif dan infrastruktur sokongan demi
mewujudkan persekitaran perniagaan yang mesra kepada
pelabur.
Beberapa bidang sektor pembuatan telah dikenal pasti
sebagai berpotensi untuk dibangunkan sebagai sumber
pertumbuhan baru. Industri marin menawarkan peluang dalam
pembinaan dan pembaikian kapal besar, kapal, bot, feri,
kapal persiaran, kapal layar dan pembangunan industri
sokongan yang lain. Jentera dan peralatan serta industri
fabrikasi logam juga akan terus dibangunkan. Projek Bio-
Valley akan dilaksanakan bagi menarik pelaburan yang
berkait dengan aktiviti bioteknologi. Industri
aeroangkasa akan terus dibangunkan dengan pelaksanaan
Program Satelit Negara. Industri pemprosesan makanan pula
akan menumpukan kepada bahagian pasaran yang baru
termasuk makanan segera, makanan berkhasiat dan makanan
halal selaras dengan perubahan gaya hidup pengguna.
Sektor pembuatan berasaskan perkhidmatan seperti P&P,
pengagihan, pemasaran, pembungkusan, penjenamaan, reka
bentuk dan prototaip adalah penting bagi meningkatkan
nilai ditambah kepada produk pembuatan akan juga
digalakkan.
Untuk membolehkan keluaran industri termasuk PKS,
kerajaan akan menggalak dan membantu penubuhan syarikat
perdagangan ala "sogo syosha" Jepun supaya menjadi
saluran bagi memasarkan produk Malaysia di luar negara.
Syarikat tempatan hendaklah sanggup membayar komisen yang
berpatutan untuk khidmat ini, sementara syarikat "sogo
shosha" pula memberi layanan yang sebaiknya kepada
pasaran dan pelanggan luar.
Bagi meningkatkan keupayaan dan kemampuan PKS, pelbagai
program akan diteruskan supaya pembekal boleh diharap
akan mendapat kepercayaan syarikat utama yang beroperasi
di seluruh dunia. Sejajar dengan Rancangan Pembangunan
Industri Kecil dan Sederhana, PKS akan terus dibekalkan
dengan pengetahuan kewangan, pengurusan dan kepakaran
teknikal. Amatlah penting produk PKS berkualiti tinggi
dan pesanan diberi layanan yang baik supaya nama baik
mereka dan negara terpelihara dan barangan Malaysia
diterima oleh pasaran dengan baik.
Menggiatkan Semula Pertanian
Sektor pertanian akan dijadikan sektor penting kepada
ekonomi negara. Dalam tempoh kajian semula, sektor ini
berkembang 1.5 peratus berikutan peningkatan keluaran
kelapa sawit dan komoditi makanan. Hasil eksport
pertanian meningkat sebanyak 26 peratus daripada RM23
bilion pada tahun 2000 kepada RM 29 bilion pada tahun
2003 disumbang oleh kenaikan harga komoditi utama dan
makanan. Eksport barangan makanan yang lebih baik adalah
kesan daripada peningkatan pelaburan dalam pengeluaran
makanan berskala besar dan pembaikan kualiti yang dicapai
dalam konteks pendekatan MOA Incorporated. Sementara
negara belum lagi dapat beralih kedudukannya sebagai
pengimport bersih makanan, negara telah berjaya mencapai
tahap sara diri atau self-sufficiency bagi bekalan ayam,
itik dan telur serta hampir mencapai tahap sara diri bagi
keluaran perikanan.
Dalam tempoh dua tahun yang akan datang, sektor pertanian
dijangka berkembang lebih tinggi pada kadar 2.7 peratus
setahun. Pertumbuhan sektor ini akan disumbang oleh
peningkatan kenaikan keluaran tanaman industri,
pengeluaran makanan dan sumbangan daripada aktiviti
pertanian yang baru.
Penternakan ikan atau akuakultur telah dikenal pasti
mempunyai potensi pertumbuhan yang besar. Kerajaan akan
mempergiatkan usaha untuk membangunkan infrastruktur
baru, meningkatkan kemahiran dan teknologi bagi memajukan
akuakultur yang moden. Ini melibatkan pembiakan pelbagai
jenis ikan dan krustasia yang boleh dipasarkan dalam dan
luar negara. Untuk menyokong aktiviti pembelaan anak ikan
berskala komersial dan aktiviti hiliran berkait dengan
penternakan ikan, Kerajaan akan mempercepatkan
pelaksanaan Program Benih Negara dan Pelan Tindakan
Pembangunan Penetasan. Di samping itu, Kerajaan akan
menyediakan perkhidmatan sokongan bagi menggalakkan
pelaburan dalam industri ikan tuna melalui penubuhan
empat Pusat Pembangunan Tuna Serantau di Johor, Pulau
Pinang, Sabah dan Labuan. Aktiviti lain yang akan
digalakkan termasuklah penanaman komersial rumpai laut
berskala besar dan pengeluaran ikan perhiasan.
Kerajaan juga akan mempergiatkan usaha untuk membangunkan
potensi barangan biomassa dan bioteknologi untuk pasaran
dalam negeri dan eksport. Program untuk membangunkan
produk semula jadi yang khusus seperti herba, rempah dan
tumbuhan ubat-ubatan secara bersepadu dan komersial akan
juga dipercepatkan. Di samping itu, projek Taman Botani
Negara akan dibangunkan sebagai contoh bagi peluang
pelaburan baru dalam sektor pertanian, selain dijadikan
sebagai tempat rekreasi dan tarikan pelancong.
Bagi mempergiatkan pembangunan dalam sektor pertanian,
teknologi sokongan yang lebih berkesan akan digalakkan.
Antara inisiatif baru ialah penggunaan secara lebih
meluas ICT dan e-dagang. Dalam hubungan ini, projek
pertanian berasaskan Teknologi Industri-Kerajaan bagi
Revolusi e-Ekonomi atau AgriTIGer yang bertujuan untuk
meningkatkan produktiviti dan daya saing dalam sektor
pertanian, akan diperluaskan ke tempat lain termasuk di
Sabah dan di Sarawak. Di bawah AgriTIGeR, aplikasi
pengurusan rantaian antara perniagaan yang berkos efektif
dan gerbang elektronik yang dinamakan Agribazaar akan
dimajukan lagi. Agribazaar akan berfungsi sebagai
`gateway' pertukaran kepada masyarakat tani dan peniaga
untuk menjalankan urusniaga secara talian.
Selain daripada mengekalkan daya saing Malaysia bagi
minyak kelapa sawit berbanding dengan minyak dan lemak
lain di pasaran dunia, usaha sedang dilakukan untuk
membangunkan negara menjadi pengeksport makanan yang
berdaya saing. Untuk memastikan kejayaan ini, pembangunan
perkhidmatan sokongan yang kukuh adalah diperlukan,
termasuk kemudahan mendapat maklumat berkait dengan
perniagaan dan saluran pengagihan.
Pemprosesan keluaran pertanian tempatan perlu dijadikan
industri yang besar. Peningkatan nilai ditambah yang
lebih tinggi melalui penggunaan pengetahuan yang lebih
menyeluruh dan berteknologi tinggi harus diusahakan.
Penghijrahan keluar tenaga buruh daripada sektor
pertanian, telah menyebabkan tenaga kerja pertanian
hanyalah terdiri daripada mereka yang telah berusia. Bagi
menjadikan sektor pertanian lebih dinamik dari segi
pengurusan dan teknologi, golongan profesional dan
usahawan akan dilatih dengan amalan dan kemahiran
pertanian moden. Pusat Latihan Pertanian Negara akan
dipertanggungjawabkan untuk merancang, menyelaras dan
membekal program latihan dan kemahiran. Pengeluaran
tenaga profesional dalam bidang pertanian seperti ahli
sains tanah, ahli mikrobiologi, ahli bioteknologi dan
pakar pemakanan akan ditambah. Dengan ini, peningkatan
produktiviti akan dicapai dengan penggunaan jentera dan
automasi yang lebih tinggi serta penggunaan teknologi
penjimatan buruh.
Menerokai Pertumbuhan Sumber Baru Dalam Sektor
Perkhidmatan
Sektor perkhidmatan terus berkembang pada kadar purata
4.7 peratus dalam tempoh kajian semula. Pertumbuhan kukuh
ini sebahagian besarnya disumbangkan oleh sektor kecil
pengangkutan, penyimpanan dan komunikasi serta sektor
kecil kewangan, insurans, harta tanah dan perkhidmatan
perniagaan.
Pendidikan, pelancongan, kewangan Islam, kesihatan,
pengangkutan, perkhidmatan perundingan dan profesional di
samping perkhidmatan berkait dengan ICT dan pembuatan
akan lebih dieksploitasikan bagi menghasilkan potensi
yang sepenuhnya agar ianya dapat menjana pertumbuhan
ekonomi dan menyumbang dengan lebih ketara kepada
pendapatan eksport. Pertumbuhan industri perkhidmatan ini
akan dapat dipercepatkan memandangkan kebanyakan
kemudahan infrastruktur yang berkaitan telah sedia
diadakan. Dalam usaha untuk menggalakkan perkhidmatan
ini, Kerajaan akan mengadakan program galakan yang lebih
berkesan dan tersusun.
Pelancongan
Sejak beberapa tahun lalu, pelancongan telah meningkatkan
sumbangannya kepada pendapatan tukaran asing dan
pertumbuhan sektor lain. Pada tahun 2001 dan 2002,
ketibaan pelancong telah melebihi sasaran yang
ditetapkan. Pada tahun 2001, jumlah ketibaan pelancong
adalah seramai 12.8 juta, melebihi 6.5 peratus daripada
sasaran. Pada tahun berikutnya, ketibaan pelancong
meningkat kepada 13.3 juta dan melepasi 10.8 peratus
daripada sasaran. Walau bagaimanapun, akibat daripada
pencerobohan ke atas Iraq dan wabak SARS, ketibaan
pelancong telah menurun sebanyak 31 peratus bagi separuh
pertama tahun ini. Namun begitu, sukacita saya nyatakan
bahawa sejak beberapa bulan yang lalu, kita telah
menyaksikan arah aliran yang semakin meningkat bagi
jumlah ketibaan pelancong.
Untuk mencapai potensi sepenuhnya dalam industri
pelancongan, Kerajaan akan mengambil langkah untuk
mempromosi pelancongan tempatan dan antarabangsa serta
mempertingkatkan inisiatif bagi pembangunan produk
pelancongan. Antaranya, pendidikan, kesihatan, sukan,
pelancongan berasaskan pertanian dan ekologi akan
dimajukan lagi untuk memaksimumkan potensi industri
pelancongan. Keunikan warisan budaya Malaysia akan
diberi tumpuan dalam melaksanakan langkah ini. Bagi
mempromosikan tempat kebudayaan dan warisan asli, usaha
akan diambil untuk memasukkan Taman Negara di Semenanjung
Malaysia, Gua Niah di Sarawak dan Lembangan Maliau di
Sabah di samping Bandaraya Bersejarah Melaka dan Pulau
Pinang sebagai Tapak Warisan Dunia. Pelancongan tempatan
juga akan ditingkatkan melalui pakej nilai wang yang
menarik, dengan kerjasama syarikat penerbangan tempatan.
Pada masa yang sama, pekerja dalam industri pelancongan
akan dilatih dan dilengkapi dengan kemahiran yang
diperlukan bagi memenuhi pelbagai permintaan dan harapan
daripada pelancong.
Aktiviti pemasaran dan galakan akan ditumpukan kepada
meluaskan pasaran pelancongan dengan mengekalkan pasaran
sedia ada dan membangunkan pasaran baru yang telah
dikenalpasti. Dalam hubungan ini, kita akan menghantar
misi penggalakan pelancongan kepada pasaran seperti
negara Timur Tengah dan juga ke Amerika Syarikat, China,
India, dan Jepun. Tarikan jualan yang unik bagi industri
pelancongan akan terus dipasarkan berdasarkan slogan
"Malaysia Truly Asia". Untuk meningkatkan lagi tarikan
Malaysia sebagai destinasi membeli belah, usahawan akan
digalakkan untuk meningkatkan usaha bagi mendapatkan
agensi pengedaran bagi produk pengguna dan jenama
antarabangsa yang baru dan yang baru muncul. Selain itu,
kemungkinan untuk mengadakan penerbangan antarabangsa
secara terus daripada beberapa bandar terpilih akan
diterokai untuk memudahkan kemasukan ke destinasi membeli
belah bebas cukai dalam negara.
Sebagai sebahagian daripada usaha untuk meningkatkan
ketibaan pelancong, lebih banyak aktiviti yang berkait
dengan sesuatu acara akan diadakan. Produk dan
perkhidmatan pelancongan yang berkualiti, akan
disediakan. Selain itu, persijilan `Blue Flag' dan
`Green Globe' akan diperkenalkan kepada tapak
pelancongan. Blue Flag akan diberikan kepada pantai yang
menepati piawaian antarabangsa, sementara sijil `Green
Globe' diberikan kepada tapak eko-pelancongan yang
mengamalkan perlindungan dan pembaikan alam sekitar.
Eko-pelancongan, agro-pelancongan dan pelancongan luar
bandar akan terus dibangunkan untuk mengambil peluang
sepenuhnya daripada keindahan pemandangan, kedamaian desa
serta flora dan fauna. Kemudahan penginapan dan tarikan
sedia ada akan ditingkatkan dan ditambah. Di samping
itu, pelaksanaan program satu daerah satu industri akan
meningkatkan penyertaan masyarakat tempatan melalui
industri kraftangan yang dapat membekal barangan kraf
kepada pelancong.
Bagi mempromosi industri pelayaran persiaran, kita akan
terus membangunkan pusat pelayaran pesiaran di beberapa
tempat dalam negara. Untuk itu, beberapa pangkalan kapal
pesiaran atau marina akan dibina di lokasi yang strategik
seperti di Pulau Pinang, Pulau Pangkor, Pelabuhan Klang,
Port Dickson, Melaka dan Muar, dan terminal kapal pesiar
di Melaka dan Pulau Pinang akan dinaik taraf. Ini akan
membolehkan kapal pesiaran dan bot untuk liburan belayar
ke beberapa tempat yang menarik serta membolehkan
pelancong terlibat dalam pelbagai aktiviti dan tinggal
dengan lebih lama. Di samping itu, jeti sedia ada dan
terminal penumpang akan dinaik taraf bagi memastikan
keselesaan dan keselamatan penumpang khususnya di kawasan
di mana sungai merupakan jalan perhubungan utama seperti
di Sabah dan Sarawak.
Adanya kemudahan penjagaan kesihatan yang canggih dan
cekap, serta tarikan alam semulajadi, telah meletakkan
Malaysia sebagai pusat pelancongan kesihatan yang berdaya
maju. Dalam hal ini, pakej pelancongan yang khusus yang
mengandungi komponen kesihatan akan diperkenalkan. Untuk
terus menggalakkan pelancongan berkaitan dengan
pendidikan, usaha akan diambil untuk menggalakkan
institusi pendidikan tinggi swasta meningkatkan kemudahan
dan perkhidmatan pendidikan, mengembangkan kurikulum dan
meningkatkan kemampuan tenaga pengajar. Usaha
penggalakkan akan dipertingkatkan bagi menarik lebih
ramai pelajar asing melanjutkan pelajaran mereka di
Malaysia. Memandangkan pelancongan berasas sukan
mempunyai potensi yang besar untuk menarik pelancong ke
negara ini, kita akan terus menganjurkan acara sukan dan
menggalakkan sukan baru.
Dana untuk membayar produk pelancongan
Sebagai usaha untuk menggalak dan membiayai pengusaha-
pengusaha pelancongan menyediakan pelbagai produk dan
perkhidmatan berkaitan pelancongan, Kerajaan telah
melancarkan Tabung Khas Pelancongan dan Infrastruktur
pada Oktober 2002 dengan peruntukan sebanyak RM 400 juta.
Di samping itu, Pakej Strategi Baru yang diumumkan oleh
Kerajaan pada 21 Mei 2003 juga telah menambah peruntukan
dana Tabung Infrastruktur Pelancongan dari RM 200 juta
kepada RM 700 juga bagi meningkatkan lagi keberkesanan
program pelancongan. Antara strategi pembangunan
pelancongan yang akan diberi tumpuan ialah melaksanakan
pembangunan produk dan pemasaran; mempertingkatkan
pembangunan sumber manusia dalam sektor pelancongan; dan
menggalak dan memudahkan pelancongan dalam negeri.
Dagangan Runcit dan Borong
Langkah strategik akan diambil untuk mempercepatkan
pembangunan sektor perdagangan runcit dan borong.
Institusi pendidikan tinggi tempatan akan digalakkan
untuk menawarkan kursus di bidang perdagangan dan
pengedaran manakala Kerajaan akan mengendalikan kursus
khas mengenai perdagangan runcit di pusat latihan dan
pembangunan kemahiran. Pada masa yang sama, pendidikan
kepenggunaan akan diteruskan. Tribunal Tuntutan Pengguna
akan diwujudkan di semua negeri dalam tempoh akhir
Rancangan. Sebuah agensi untuk berurusan dengan orang
awam, penyedia perkhidmatan dan peniaga dalam sektor
perkhidmatan akan ditubuhkan di peringkat negeri untuk
menyelesaikan aduan pengguna terhadap penyedia
perkhidmatan dan peniaga.
Pelaksanaan dasar dan perundangan mengenai amalan
perdagangan yang adil akan digubal bagi menggalakkan
persaingan yang sihat dan menghalang sikap anti saingan
seperti pakatan sulit, kartel, penetapan harga dan
penyalahgunaan kuasa pasaran. Di samping meningkatkan
produktiviti dan kecekapan dasar, ini juga akan
menggalakkan penyertaan dan kemasukan syarikat kecil ke
dalam sektor perdagangan pengedaran. Dasar dan
perundangan yang dicadangkan ini akan dilaksanakan secara
berperingkat.
Pasaraya besar atau hypermarket akan digalakkan untuk
bekerjasama dengan pengeluar tempatan bagi mendapatkan
sumber barangan tempatan yang berkualiti tinggi dan pada
harga yang berpatutan. Ini juga akan membuka suatu
peluang kepada firma tempatan terutama IKS dan pengeluar
barang kraf bagi memasarkan produk mereka di dalam dan di
luar negara.
Penyertaan Bumiputera dalam sektor perdagangan,
pengedaran akan ditingkatkan dengan mengadakan program
latihan piawaian kualiti produk, pembungkusan,
penjenamaan dan pemasaran. Ini adalah untuk memastikan
pengeluaran produk adalah berkualiti eksport dan dapat
memenuhi permintaan pengguna. Usaha akan terus diambil
bagi meningkatkan program dan aktiviti PROSPER. Dalam
konteks ini, bengkel rancangan perniagaan dan klinik
perundingan perniagaan akan diadakan untuk membantu,
membimbing dan memberikan arah haluan strategik kepada
peserta untuk meningkatkan keberkesanan program dan
aktiviti PROSPER. Sehubungan itu, pembangunan kedai
konsep untuk kedai lampu, dobi, penghiasan rumah, pasar
mini, kedai sukan dan bengkel automatif akan
dipertimbang untuk dilaksanakan di masa hadapan. Jaya
atau tidaknya semua ini bergantung kepada kesanggupan
Bumiputera untuk memasuki bidang ini. Jika mereka enggan
janganlah sesiapa merungut kenapa tidak ada Bumiputera di
bandar-bandar di Malaysia.
Sejak pengenalan sistem perbankan Islam 20 tahun yang
lalu, kita telah mencapai banyak kemajuan dalam
mengembangkan produk-produk memperolehi bahagian
perbankan, deposit dan pembiayaan. Ini memberi pilihan
bagi sesiapa, Islam atau tidak Islam, memilih sistem yang
sesuai dengan selera mereka. Pada penghujung bulan Jun
2003, aset perbankan Islam telah meningkat kepada 9.4
peratus daripada jumlah keseluruhan aset sektor
perbankan. keseluruhan.
Kewangan Islam, termasuk perbankan dan pasaran modal
Islam akan dibangunkan sebagai sebahagian pasaran khusus
yang strategik. Kita akan memperkenalkan lebih banyak
produk yang secocok dengan ajaran Islam dan yang inovatif
di samping menambahr produk asas dengan menggerakkan aset
Islam yang belum digunakan. Inisiatif juga akan
ditujukan kepada terhadap membangunkan pakatan strategik
dengan sumber-sumber kewangan masyarakat Islam global
dengan peluang pelaburan berteraskan Syariah.
Pembangunan Mapan
Jalan ke arah kehidupan yang mapan melibatkan tiga proses
utama. Pertama ialah meningkatkan kecergasan ekonomi
negara bagi mengekalkan taraf hidup yang lebih tinggi.
Kedua ialah memastikan peningkatan keadilan dan
kesepakatan sosial dan ketiga ialah proses yang mengawasi
dan melindungi alam sekitar. Dengan itu, kita akan terus
mengurus pembangunan alam sekitar dan sumber asli secara
terbuka untuk mengukuhkan pertumbuhan jangka panjang
negara dan mencapai pembangunan yang mapan. Pembangunan
yang mapan dilihat sebagai keperluan untuk mewujudkan
peluang "win-win-win" dan di masa yang sama mencapai
matlamat ekonomi, sosial dan alam sekitar.
Tidaklah mudah untuk meningkatkan kualiti hidup
masyarakat hari ini supaya tidak mengekang peluang untuk
pembangunan masa hadapan. Kita bernasib baik kerana
sejak pertengahan tahun 1970 lagi, iaitu semasa Malaysia
membina asas ekonomi, kita telah memberi perhatian kepada
kemapanan pembangunan. Bukan sahaja garis panduan ke arah
mengekalkan persekitaran yang sihat bagi kehidupan
manusia, tetapi juga keperluan mengekalkan warisan
semulajadi dan kesan pertumbuhan penduduk serta
industrialisasi telah dikenalpasti dengan jelas.
Menjelang pertengahan 1980an, perlindungan alam sekitar
telahpun menjadi faktor utama yang diambillkira dalam
perancangan pembangunan negara. Antara usaha untuk
meneruskan pembangunan ekonomi dan alam sekitar yang
mapan adalah langkah untuk mengurangkan kesan aktiviti
manusia terhadap persekitaran hutan, proses perbandaran
dan pelancongan; menekankan pencegahan melalui penyeliaan
berbanding langkah pemulihan; serta memasukkan
perancangan alam sekitar dalam projek pembangunan.
Dekad yang lalu adalah bercirikan pelaksanaan konsep
pembangunan yang seimbang, iaitu di samping pertumbuhan
ekonomi, perlindungan kepada alam sekitar dan asas sumber
asli Malaysia telah diberi keutamaan.
Rakyat, sektor swasta dan badan bukan kerajaan (NGO)
mempunyai peranan yang penting dalam usaha ini sebagai
rakan dan pembela, dan memastikan matlamat persekitaran
dan sumber asli kita dicapai dengan cekap.
Mempertingkatkan Kualiti Hidup.
Asas ukuran utama untuk menilai pembangunan negara adalah
peningkatan kualiti hidup rakyat. Kita di Malaysia
mengiktiraf bahawa rakyat mempunyai hak untuk mendapat
faedah yang setimpal daripada pembangunan. Semua dasar
Kerajaan telah dan akan ditumpukan kepada pembangunan
rakyat bertujuan untuk memastikan pencapaian kualiti
hidup yang lebih baik untuk semua.
Kita telah menumpukan usaha kita untuk membasmi
kemiskinan, meningkatkan taraf hidup golongan
berpendapatan rendah, menyediakan peluang untuk
meningkatkan pendapatan yang lebih tinggi, membuat
pelaburan dalam pendidikan, kesihatan, perumahan dan
kemudahan lain, memastikan suasana tempat kerja yang
lebih baik dan melindungi alam sekitar. Sesungguhnya
tidak harus ada kemiskinan di Malaysia. Sesiapa yang
sanggup merebut kemudahan dan peluang yang disediakan
oleh Kerajaan dan yang dikurniakan Tuhan dengan banyaknya
kepada kita, tetap akan menikmati kehidupan yang selesa
dengan pendapatan yang lebih tinggi daripada paras
kemiskinan. Tetapi jika kita melepaskan rahmat Tuhan dan
segala usaha oleh Kerajaan maka orang asinglah yang akan
meraih kekayaan.
Indeks Kualiti Hidup Malaysia, satu pengukuran komposit
yang berdasarkan 11 bidang meliputi 41 petunjuk, telah
menunjukkan aliran yang meningkat. Ia menunjukkan bahawa
kualiti hidup rakyat Malaysia terus meningkat dalam
hampir kesemua bidang, berikutan daripada usaha Kerajaan
melaksanakan program bagi meningkatkan pendapatan dan
memperbaiki penyediaan khidmat sosial. Namun Kerajaan
akan berusaha terus untuk memastikan semua rakyat
menikmati faedah daripada pembangunan negara.
Program penggalakkan kesihatan dan pencegahan penyakit
terus diberi keutamaan. Program ini akan mengambil kira
masyarakat yang semakin mewah dan gaya hidup yang tidak
aktif daripada segi fizikal. Sebagai sebahagian daripada
kempen pencegahan dan galakan kesihatan, tema kempen gaya
hidup menumpukan kepada amalan gaya hidup yang sihat dan
keselamatan makanan. Skop dan liputan program imunisasi
kanak-kanak terus dipertingkatkan. Dasar Keselamatan
Makanan Kebangsaan dan Pelan Tindakan telah dirangka bagi
memastikan kualiti dan keselamatan makanan buatan
tempatan dan yang diimport. Program kesihatan alam
sekitar telah juga diperkukuhkan bagi memastikan alam
sekitar yang sihat dan selamat.
Usaha-usaha ini telah menaikkan jangka hayat lelaki
daripada 70.3 tahun pada 2001 kepada 70.5 tahun pada 2003
dan bagi perempuan daripada 75.2 tahun pada tahun 2001
kepada 75.4 tahun pada tahun 2003. Kadar kematian bayi
berkurangan daripada 6.3 kematian setiap seribu kelahiran
hidup pada 2001 kepada 5.7 kematian pada tahun 2003.
Dalam tempoh kajian semula, penyediaan perkhidmatan
bandar dan luar bandar telah diperluaskan untuk
membolehkan lebih ramai penduduk memperolehi kemudahan
bagi aktiviti ekonomi dan sosial serta memperbaiki
suasana hidup. Kemudahan perumahan dan perkhidmatan
sosial yang lain akan terus diberi perhatian. Langkah
telah diambil untuk meningkatkan pencapaian rumah mampu
milik, dan berkualiti yang mencukupi bagi semua kumpulan
pendapatan. Keutamaan akan diberikan untuk pembangunan
pembinaan rumah kos rendah dan kos sederhana rendah.
Skim Pinjaman Perumahan Kerajaan telah dikaji bagi
membolehkan kumpulan berpendapatan rendah mampu memiliki
rumah dengan meningkatkan jumlah pinjaman. Namun kita
harus ingat tidak mungkin semua penduduk memiliki rumah
sendiri. Ramai yang akan terus menyewa kediaman.
Sejumlah 615,000 unit rumah disasarkan untuk dibina oleh
sektor swasta dan awam sepanjang tempoh rancangan. Pada
penghujung tempoh kajian, tiga per empat daripada jumlah
sasaran telah disiapkan. Daripada jumlah ini, 339,854
unit atau 73.6 peratus dibina oleh sektor swasta dan
bakinya oleh sektor awam. Bagi kategori rumah kos rendah
dan sederhana rendah, sejumlah 177,253 unit atau 48.8
peratus daripada sasaran telah siap dibina.
Isu pengumpulan dan pelupusan sisa pepejal menjadi
semakin penting kerana bertambahnya penduduk. Kerajaan
baru sahaja menyiapkan satu kajian komprehensif ke atas
pendekatan pengurusan sisa pepejal. Selain itu,
penswastaan skim pengurusan sisa pepejal telah
diperluaskan dengan memasukkan sembilan pihak berkuasa
tempatan dalam skim pengumpulan sementara sisa. Stesen
pemindahan sisa pepejal telah dibina di Kuala Lumpur
untuk meningkatkan pelaksanaan sistem pengurusan sisa
bersepadu. Sehubungan dengan ini, Kempen Kitar Semula
Peringkat Kebangsaan telah dilancarkan pada tahun 2001
dan telah diperluaskan di 67 pihak berkuasa tempatan.
Untuk mengelak daripada hidup dalam timbunan sampah,
kerjasama daripada semua pihak adalah diperlukan. Kos
perlupusan sampah perlu dipikul bersama oleh rakyat dan
kerajaan. Jika kita ingin keselesaan yang sama dengan
negara maju, piawaian yang berpatutan mestilah diterima.
Janganlah kita tuntut lebih daripada yang dinikmati
bangsa maju tetapi tidak sanggup membiayainya.
Pembangunan landskap akan dipergiatkan untuk rakyat
menikmati kualiti hidup yang lebih tinggi. Pihak berkuasa
tempatan telah membina 20 taman awam yang baru manakala
179 taman awam yang sedia ada telah dinaik taraf. Pelan
induk landskap juga telah siap untuk enam pihak berkuasa
tempatan iaitu Johor Bharu, Kuantan, Labuan, Langkawi,
Seremban dan Shah Alam. Dalam tempoh kajian semula, satu
juta pokok telah diagihkan ke semua negeri untuk ditanam
bagi menambahkan kehijauan negara.
Kerajaan dapat menyediakan khidmat dan bantuan. Tetapi
akhirnya rakyat sendiri yang akan menentukan samada semua
yang dibekal membawa kebaikan kepada rakyat dan negara.
Justeru itu kempen kesedaran bertajuk "Utamakan Keluarga:
Semakin Hari Semakin Sayang" telah dilancarkan di
peringkat negeri dan kebangsaan bagi membantu keluarga
menghadapi cabaran dan tuntutan kehidupan harian. Di
samping itu untuk memperbaiki kehidupan keluarga,
Kerajaan telah meluluskan penubuhan 29 buah Kompleks
KASIH Keluarga. Menyedari bahawa keluarga merupakan unit
asas ke arah pembangunan masyarakat yang progresif dan
penyayang, penekanan akan terus diberikan bagi
memperkukuhkan unit keluarga.
Peranan wanita sudah semakin luas disebabkan kesanggupan
mereka mengejar ilmu pengetahuan dan bekerja. Tetapi
peranan mereka sebagai pendidik kepada anak-anak masih
penting. Di masa-masa yang lampau ini kita melihat
keruntuhan moral di kalangan murid-murid sekolah.
Mungkin ada sebab lain tetapi kurangnya didikan moral di
rumah tentulah menjadi satu daripada sebabnya. Oleh
kerana ramai ibu yang bekerja satu cara perlu dicipta
supaya peranan ibu dalam pendidikan anak dapat
diteruskan. Bapa juga perlu menyumbang kepada didikan
anak dengan menunjuk contoh dan teladan yang baik. Kita
tidak hendak melihat keruntuhan akhlak yang didapati di
negara-negara Barat berkembang di negara kira.
Perpaduan Nasional dan Patriotisme
Izinkan saya menyentuh isu yang sangat penting kepada
kita. Negara kita merupakan negara pelbagai kaum dan
keturunan yang boleh membawa kepada ketidakstabilan
sosial, politik dan ekonomi yang akan menjejaskan
pembangunan negara. Secara kebetulan tidak banyak
peluang untuk kaum-kaum bercampur gaul dan menjalinkan
persahabatan. Adalah dilihat perpisahan antara mereka
semakin jauh kerana hasutan oleh pelampau masing-masing.
Jika aliran ini tidak ditangani, keamanan dan
kesejahteraan negara mungkin terjejas. Justeru itu
Kerajaan telah memperkenalkan sekolah wawasan yang
meletak sekolah-sekolah Kebangsaan, Sekolah Cina dan
Sekolah Tamil dalam satu kampus supaya aktiviti ko-
kurikulum dapat diadakan bersama. Rela dan Rukun
Tetangga juga memberi peluang kepada semua kaum bertugas
bersama. seterusnya menghapuskannya. Kerajaan juga akan
terus telah mengambil pelbagai inisiatif untuk
meningkatkan menggalakkan integrasi perpaduan dan
persefahaman antara di kalangan pelbagai komuniti, budaya
dan tradisi.
Kerajaan telah mengambil pelbagai langkah seperti Program
Rukun Tetangga untuk memupuk kehidupan yang berikhtiar
dengan pelbagai cara untuk menggalakkan kehidupa harmoni
dan mewujudkan masyarakat penyayang. menanam sifat
penyayang dikalangan pelbagai masyarakat, contohnya
seperti Program Rukun Tetangga. Konsep Rukun Tetangga
telah diubah daripada pengawasan mengawasi kejiranan
kepada khidmat masyarakat. membantu komuniti. Skopnya
Rukun Tetangga telah dikembangkan bagi untuk meliputi
usaha khidmat sosial yang menumpukan kepada kumpulan
sasaran yang lebih khusus seperti golongan kurang upaya,
ibu tunggal dan memulihkan penagih dadah dengan penekanan
kepada pembinaan keupayaankapasiti dan dan seterusnya
membolehkan masyarakat menjadi lebih untuk berdikari.
Pemberian Pemberian lebih kuasa kepada masyarakat melalui
komuniti menerusi penglibatan golongan profesional, warga
korporat, pegawai kerajaan dan pesara adalah digalakkan.
Program Perpaduan Mega telah dilancarkan pada Mei 2003
bertujuan untuk menghimpunkan masyarakat sepanjang
membawa masyarakat bersama sepanjang Minggu Perpaduan.
Program tambahan akan dilaksanakan untuk terus
meningkatkan lagi menggalakkan integrasi nasional di
antara Semenanjung Malaysia dengan Sabah dan Sarawak.
Pada tahun 2004, Khidmat Negara akan dilaksanakan supaya
sebilangan dari muda-mudi Malaysia akan dihimpun dan
dilatih bersama secara ala tentera dan khidmat
masyarakat. Adalah dipercayai muda-mudi daripada semua
kaum akan dapat hidup bersama, berlatih bersama,
berkhidmat bersama dan bermain bersama. Dengan ini
mereka akan terdedah kepada budaya masing-masing dan akan
lebih memahami kesamaan dan kelainan antara mereka.
Dengan kefahaman ini maka akan berkuranglah salah faham
dan ketegangan antara kaum yang boleh mengancam
kestabilan dan kemajuan negara.
PENUTUP
Maju mundurnya sesebuah negara bergantung kepada rakyat
negara itu. Jika rakyatnya rajin, berdisiplin,
membendung nafsu dan bersedia menghadapi cabaran dan
rintangan maka akan berjaya dan majulah negara itu. Soal
warna kulit atau keturunan atau sumber alam bukanlah
perkara utama, dan sudah tentu bukan penentu kejayaan.
Yang menentukan kejayaan ialah budaya ataupun nilai hidup
yang diterima dan diamal. Sebab itu kaum-kaum yang
berlainan yang tinggal di negara yang sama tidak
memperlihatkan kemajuan atau kegagalan yang sama. Kadang-
kadang terdapat pencapaian yang amat berbeza antara
mereka.
Dalam dunia yang semakin saling bergantung antara satu
sama lain, kita tidak mampu untuk bersendirian. Kita
harus sedar bahawa persaingan yang semakin meningkat akan
terus kekal terutamanya persaingan daripada negara yang
mempunyai kos rendah yang akan menghakis kekuatan kita
dalam bidang tradisional. Dalam persekitaran antarabangsa
yang sentiasa berubah, kita tidak mempunyai pilihan lain
melainkan untuk terus meningkatkan daya saing,
mengukuhkan daya tahan serta meningkatkan produktiviti
dan kreativiti kita.
Sektor swasta perlu meneroka pasaran baru. Ini memerlukan
perubahan minda daripada selesa dengan pasaran
tradisional kepada bersedia menjadikan dunia sebagai
pasaran. Kita mesti menjadikan Malaysia sebagai pintu
masuk keluaran dan perkhidmatan dari tempat lain di
seluruh dunia kepada negara di rantau ini. Bagi bersaing
di pasaran dunia, kita perlu memastikan bahawa amalan
pengurusan adalah di tahap piawaian yang tertinggi dan
kita mesti dengan tegas menanda aras diri kita dengan
amalan terbaik dunia. Kita perlu memastikan keluaran dan
perkhidmatan kita berkualiti tinggi dan diiktiraf di
seluruh dunia. Bagi tujuan ini, barangan keluaran kita
perlu mempunyai jenama yang terkenal. Kita ingin melihat
lebih banyak keluaran berjenama Malaysia dijual di
pasaran seberang laut. Kita mahu firma Malaysia memberi
keutamaan kepada aspek pemasaran supaya kita memperolehi
faedah dengan menjadi peserta yang aktif dalam pasaran
dunia.
Kita jangan sesekali lupa bahawa perpaduan nasional
adalah aset terpenting. Bahkan ia merupakan satu-satunya
aset yang membolehkan kita menikmati aset lain yang
dikurniakan oleh Allah s.w.t. kepada bumi bertuah ini.
Perpaduan nasional dalam negara yang mempunyai penduduk
berbilang etnik dan berbilang agama hanya akan dapat
dikekalkan dan diperkukuhkan sekiranya wujud sifat
persefahaman yang tinggi, sanggup bertolak ansur dan
saling hormat menghormati di kalangan rakyat pelbagai
bangsa dan agama. Kita telah menyaksikan berapa banyak
masyarakat berbilang etnik lain yang mengalami kegagalan
kerana masing-masing kaum mengutamakan kepentingan diri
daripada kepentingan negara. Jika kita tidak berhati-
hati dan berjaga kita juga akan gagal dan hancur.
Kita telah berusaha secara berterusan dengan dan tidak
mengenal penat lelah untuk mengukuhkan perpaduan nasional
dan mengambil langkah tegas untuk menbendung
kecenderungan yang akan menghalang kepentingan negara.
Janganlah sesiapa berpandangan sempit dan menuduh
Kerajaan cuba menghapuskan budaya dan bahasa mana-mana
kaum. Sesungguhnya di Malaysia sahaja yang kepentingan
semua kaum dipelihara dan dibiayai oleh Kerajaan.
Kita perlu bersedia untuk menghadapi sebarang cabaran
yang mendatang. Pihak Kerajaan akan menyediakan
kepimpinan dan sumber yang diperlukan. Ia akan
mengendalikan perundingan yang intensif dalam merangka
strategi untuk menghadapi cabaran baru yang muncul atau,
sebelum ia timbul. Rakyat pula mestilah bersatu dan
menyokong sepenuhnya semua langkah yang dilaksanakan oleh
Kerajaan. Bagi saya, sepanjang tempoh saya menjadi
Perdana Menteri adalah satu pengalaman yang menyenangkan,
melihat rakyat Malaysia bersatu hati dalam menghadapi
krisis. Ciri rakyat Malaysia yang unik ini mesti
dipertahankan dalam apa jua keadaan sekali pun dan tidak
boleh dikorbankan untuk golongan berkepentingan sendiri
dan berkepentingan politik. Sempena pengunduran saya dari
jawatan tertinggi Kerajaan, saya menyeru semua rakyat
Malaysia agar bangkit untuk menghadapi sebarang cabaran
yang mendatang dan memikul tanggungjawab sebagai rakyat
Malaysia. Jika kita melaksanakannya, maka tidak ada sebab
mengapa kita tidak dapat terus mengecapi kejayaan dan
menjadi negara yang ingin dicontohi oleh dunia. Malaysia
Boleh.
Tuan Yang DiPertua, saya mohon mencadangkan.
Sumber : Pejabat Perdana Menteri
|